Jaarboek 1966 - pagina 93

soortige architectuur vraagt, dat er collegeruimten, laboratoria, tal van voorzieningen om het onderwijs en vooral het onderzoek tot hun recht te laten komen, nodig zijn. Het academisch ziekenhuis is een ziekenhuis van een moeilijk vergelijkbare zelfstandige aard, het is sui generis. Daarom blijft het nog wel een ziekenhuis. Tot een voorbije periode behoort dat de hoogleraren als halfgoden of iets onvriendelijker gezegd als satyrs rondschreden door onder hun regiment zuchtende afdelingen, op een afstand door angstig tegen hun rug aanblikkende zusters gevolgd. Verleden zijn ook geworden de demonstraties hetzij aan het ziekbed - het verrassend gebaar waarmede een onzuiverheid uit de wond werd verwijderd - of de opvoeringen aan de operatietafels: Dr. Gilman Cooper vroeg aan het begin van een amputatie zijn studenten: „Gentlemen will you time me please?" Naar ik hoop zijn voorts de behandelingen voor dag en dauw omdat de chirurg tegen 9 uur 's morgens ter jacht wil gaan, niet actueel meer. Ook in het academisch ziekenhuis hoezeer men in de noodzaak verkeert te onderwijzen en te onderzoeken zij de patiënt nummer één. Het loont de moeite om even bij hem stil te staan. Voorheen is hij wel genoemd ,,de ondergeschikte van alle ondergeschikten". Tegenover de dokters zo goed als tegenover de verpleegsters was hij machteloos. Eenmaal ingeboekt en te bed gegaan of ook gebracht, moest hij zich voegen naar een ijzeren regime met soms wasbeurten voor dag en dauw, rusturen als hij goed wakker was en een reeks van voorgeschreven bezigheden welke hem voortdurend in beslag namen. De patiënt die in staat is zich zelf rekenschap van zijn toestand te geven bemerkt hoe zijn horizon zich snel verengt, hoe hij gespannen aandacht gaat schenken aan zijn lichameHjke functies, hoe hij gedeeltelijk - het woord is niet te sterk - verdierlijkt: pijn, koorts, slaap, stofwisseling, hartslag worden snel nagenoeg het een en het al. De bejaarde op de mannenzaal vindt het er soms na enige tijd gezellig; de patiënte op de vrouwenzaal gevoelt zich in bepaalde gevallen voor het eerst van haar leven verzorgd. Dat het ,,desiderium nosocomii", het verlangen naar het ziekenhuis bij deze en gene ontstaan, heeft niets vreemds. Inderdaad weten wij in de ziekenhuizen de patiënten veel te bieden. Zij hebben en dat stellig als zij zelf medici en ver91

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen