GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Jaarboek 1966 - pagina 49

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Jaarboek 1966 - pagina 49

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

rechtswetenschap werd verkort of gerelativeerd. Integendeel, door ons aan te manen voorzichtig te zijn met het construeren van beginselen en het logische willen afleiden van wat men zou kunnen noemen: sub-beginselen uit hoofdbeginselen, werden wij teruggedrongen op dat wat werkelijk beginsel mag heten. Er werd ons geleerd, dat ook al beheerst het heel het leven en al heeft het met alles te maken, toch het aardse leven - en daarmede het rechtsleven en de staatkunde - zijn streken kent waar men de Poolster van het beginsel niet of nauwelijks ziet en dat er objecten zijn, waarnaar de weg gevonden worden moet, niet door op die Poolster af te varen, maar door zich daaraan alleen maar heel voorzichtig te oriƫnteren. Er werd ons ook geleerd dat het beginsel geen logisch uitgangspunt is, maar een grootheid, die met het geloof gegrepen en niet slechts door het hoofd, maar vooral door het hart en de levenservaring gehanteerd moet worden. Wanneer dan ook een leerling in jeugdige zelfverzekerdheid op het voetspoor van de meester meende te gaan door scherpzinnige kritiek te oefenen op Groen of Kuyper of ook op grootheden niet uit de eigen kring, dan kon men de wind geducht van voren krijgen en horen dat het geen pas gaf zo te spreken van mensen, die een leven lang geworsteld hadden om inzicht, om het vinden van de juiste weg en wie de strijd om het recht zo tot een tweede natuur geworden was. Dat men, wat er in hun betoogtrant ook voor tegenstrijdigs en onvolmaakts was te vinden, daarmede hetgeen zij op het oog hadden nog niet als van generlei waarde opzij kon schuiven. Ik dacht dat daarin iets zit, dat wij erg nodig hadden. De weg, die de jonge Anema een ogenblik meende te zien, zou tot een desastreuze verschraling hebben geleid. D e faculteit zou eng-Kuyperiaans en bekrompen-gereformeerd of antirevolutionair geworden zijn, een leerschool voor propagandisten en geen wetenschappelijke werkplaats. Zij zou zich zo met een systeem hebben vereenzelvigd, dat ze met dat systeem zou zijn verdwenen. Wanneer wij daarvoor zijn behoed - en dat heeft soms niet veel gescheeld - dan is dat, menselijkerwijs gesproken, aan Anema en, die moet ook genoemd worden, zijn levenslange collega Pieter Arie Diepenhorst te danken geweest. Er wordt onder studenten nog wel eens beweerd, dat men op de juridische colleges nauwelijks kan merken dat men 47

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1966

Jaarboeken | 168 Pagina's

Jaarboek 1966 - pagina 49

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1966

Jaarboeken | 168 Pagina's