GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Jaarboek 1971 en 1972 - pagina 61

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Jaarboek 1971 en 1972 - pagina 61

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

onrust, heeft zijn geest zo verward en aangegrepen, dat hij een wandeling wil gaan maken „pour fournir a la peine". Hij roept zijn bediende om hem zijn schoenen en wanten te brengen. Het weer is mooi, maar koud. Le Varlet, de bediende, vraagt enigszins ontsteld waar zijn heer met dit slechte weer heen wil gaan, en vindt, maar dat zegt hij bij zich zelf, zijn meester niet goed wijs. Wat hem niet belet om, als zijn meester beslist naar buiten wil gaan, te zeggen dat het mooi weer is, omdat hij enige kinderen buiten ziet spelen. Marguerite tekent hier het type van de bediende, maar deze korte scène heeft ook ten doel om ons te doen weten, dat er achter de schijnbaar zo gewone gegevens in het stuk, een diepere betekenis moet worden gezocht. Want als de meester zegt dat het heus wel koud kan zijn, als kinderen buiten spelen, dan zegt Le Varlet: Ou ilz n'ont nul froict en ce lieu Comme celluy que vous sentez, Ou ilz sant myeulx gardez de Dieu Que vous, qui tant vous tourmentez.

(101/104)

In de volgende scène zien wij het spel der kinderen. Het is duidelijk, dat Marguerite hier kinderspelen tekent die zij kent en Saulnier spreekt hier terecht van documentaire waarde." Documentaire waarde? Zeker. Maar hebben zij in het stuk ook een symbolische waarde? Twee van de kinderen hebben een kasteel van sneeuw gebouwd, dat de één zal trachten te veroveren, en de ander zal verdedigen. Twee anderen spelen ,,au palet", wat hierin bestaat, dat zij, wellicht met platte stenen, werpen naar een gesteld doel, om te zien wie er het dichtst bij komt; en de overige twee trachten vogels te vangen, en hebben er ook al gevangen. Saulnier denkt bij het eerste spel aan het Lutherlied: Ein fester Burg ist unser Gott, maar hij zwijgt over de andere spelen. 1» Misschien is dit wat te spitsvondig. Maar Marguerite schijnt ons toch wel aan te sporen om meer in deze spelen te zien dan kinderspel zonder meer, zoals ook deze kinderen dat zullen we straks nog zien - niet moeten gezien worden als kinderen in de biologische zin van het woord. Immers, als de inquisiteur de kinderen verwijt, dat zij hun tijd verknoeien en vraagt: 59

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1971

Jaarboeken | 360 Pagina's

Jaarboek 1971 en 1972 - pagina 61

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1971

Jaarboeken | 360 Pagina's