Jaarboek 1976-1977 - pagina 19

van de samenleving handelen; en de vraag of we de goede kant opgaan door de komende generaties te blijven aanmoedigen om al maar méér wetenschappelijk onderwijs te „genieten". Wat moet onze samenleving met al die geleerden? Vast staat dat nog meer mensen opleiden bij een gelijkblijvende middelenvoorziening en ongewijzigde onderwijsprogramma's onherroepelijk tot gevolg zal hebben dat de kwaliteit van de universitaire opleiding wordt aangetast. Want dan wordt het onderzoek kind van de rekening, en dat snijdt in het vlees. Gegeven dit klimaat is er alle reden — vanuit de bestuurs- en beheers-taak — goed te gaan nadenken over de toekomst. Dat toekomstdenken is in de maalstroom van de ontwikkelingen de laatste jaren lelijk in de knel gekomen. Gelukkig is het nu weer zover dat over de hele linie van het wetenschappelijk onderwijs (wettelijk verplichte!) ontwikkelingsplannen worden gemaakt, waarbij we ons heel nuchter moeten realiseren dat het hierbij voorshands om niet veel meer kan gaan dan om een zeer nuttige informatie-inzameling. Iedereen die zich verdiept in de situatie zal erkennen dat het opstellen van een al-omvattend ontwikkelingsplan voor de Nederlandse instellingen voor wetenschappelijk onderwijs een gigantische onderneming is. Nu de kruitdamp rond de stormachtige groei van de instellingen rond het invoeren van de bestuurshervorming en rond de voorbereiding van de herprogrammering wat gaat optrekken is het zinvol goede aandacht aan ontwikkelingsplannen te gaan geven. De volgende factoren verdienen daarbij bijzondere aandacht: a. Het is de eerste keer dat zulke lang-zicht-plannen vorm moeten krijgen in de gedemocratiseerde instellingen. Elke in de plannen voorziene vernieuwing moet alle in de nieuwe bestuursstructuur geschapen verantwoordingsrelaties doorlopen. Het valt te voorspellen dat de geïnspireerde visie van de enkeling veel minder kans zal krijgen een toonaangevende rol te spelen dan vroeger het geval was. De vraag is hoe de gedemocratiseerde universiteit erin zal kunnen slagen de stem van de creativiteit en van de innovatie te doen doorklinken in de lang-zicht-plannen. b. De voortgaande ontplooiing van de wetenschap in disciplines, subdisciplines en verdere specialisaties heeft tot gevolg dat de disciplines geleidelijk verder uit elkaar groeien. De onderlinge afstand neemt toe en de tegenbeweging van integratie heeft nog weinig kans gekregen. Binnen de VU is het feit dat de faculteit der Wiskunde en Natuurwetenschappen nu 17

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen