Jaarboek 1985-1986 - pagina 65

nootschappen en hun zelfstandige onderdelen en andere genootschappen op geestelijke grondslag. Problemen te over. Vertegenwoordigers van verenigingen en stichtingen kunnen in het vreemde dilemma komen dat zij zich tegenover de rechtspersoon moeten gedragen overeenkomstig een statutaire grondslag, die op zich ook geenszins verboden is, maar dat zij naar buiten toe een door de grondslag van de vereniging/stichting gerechtvaardigd onderscheid niet mogen maken. Dit lijkt mij een niet te accepteren onevenwichtigheid in het systeem. Ik noemde u twee punten binnen het rechtspersonenrecht: in de eerste plaats de mogelijkheid dat een uiting van iemand die op zichzelf niet bevoegd is te vertegenwoordigen toch aan de rechtspersoon wordt toegerekend en als tweede punt het gegeven, dat het menselijk handelen hetwelk de rechtspersoon zal dienen te binden, slechts gericht mag zijn op de realisering van het doel en de grondslag van die rechtspersoon. De moeilijkheden worden nog ernstiger als men zo nu en dan kennis neemt van acties welke worden gevoerd tegen al of niet vermeende discriminatoire uitlatingen welke vanuit een bepaalde levensbeschouwing zijn gedaan. Let wel: over de juistheid of de gewenstheid of het al of niet verstandige van dergelijke uitspraken wil ik hier niet spreken. Wèl over de vraag van het binnen het rechtspersonenrecht bevoegd zijn dergelijke uitlatingen te doen. Wat te zeggen als deze uitspraken nu eens een uitvloeisel zijn van het doel van een rechtspersoon waarvan de betrokkene bestuurder is, of waarbij hij in dienst is? Dit behoeft een rechter niet te weerhouden in een bepaalde situatie een onrechtmatig handelen aanwezig te achten, maar de betrokkene bevindt zich wel in een collisie van plichten. De problemen ontstaan dan pas goed als ooit door een rechter wordt uitgemaakt dat een uitlating van een geestelijke in het maatschappelijke verkeer overeenkomstig het arrest van de Zwolse kleuterschool als een gedraging van het kerkgenootschap heeft te gelden. Het is de wetgever waarbij in onze rechtsorde de uiteindelijke verantwoordelijkheid ligt voor de problemen die aan de orde zijn, maar die wetgever behoort dan te voorkomen dat er nieuwe wetsbepalingen ontstaan die zo zeer botsen met een door diezelfde wetgever met zoveel zorg uitgedacht rechtssysteem. Onze Nederlandse taal is rijk aan zegswijzen zoals 'Liever bloo Jan dan doo Jan', waaruit nu niet dadelijk een heroïsch volkskarakter blijkt. Een van die spreekwoorden is: 'Schelden doet geen zeer, maar slaag veel meer'. Terecht heeft de Leidse hoogleraar Melai in zijn noot onder het disciminatie-arrest van 1981 gewezen op het onjuiste van die zegswijze. 'In het jongste verleden - zo zegt Melai -, zo'n krap 50 jaar geleden werden wij geconfronteerd met een wanstaltige exploitatie van het strottehoofd en met dat fysieke hulpmiddel geproduceerd - in het gevecht om de uiterste decibellen schor geworden - stemgeluid, dat als het gaat om de uitschakeling, vernedering, of vernietiging van mensen 'wegens hun 63

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen