1901-1902 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 29

25 is van celverschijnselen, van eene worsteling tusschen de elementen der weefsels, die voortdurend sterker wordt met den leeftijd. De macrophagen der granuleuse cellen worden in bindweefsel veranderd, nemen de overhand over de edelste elementen van het organisme. Al is alles nog niet voldoende duidelijk, toch hebben we eene aanwijzing, dat phagocytose in 't spel is, en het is mogelijk te voorzien, dat met den vooruitgang der wetenschap de phagocytenwerking in dezen strijd nog meer tot klaarheid zal komen. De fundamenteele basis van de worsteling om 't bestaan tusschen de cellen is de groote ongelijkheid onder elkaar. Op zeer uiteenloopende manieren worden de verschillende elementen der weefsels getroffen door de schadelijkheden, die op het organisme werken. De ovula zijn het gevoeligst. Als men tetanustoxine bij een kip injicieert, constateert men weldra, dat de ovula eene groote hoeveelheid opnemen, terwijl de meerderheid der cellen deze gevaarlijke substantie weigeren te absorbeeren. Van hunne vraatzucht hangt waarschijnlijk het gemakkelijk verval der cellen in 't ovarium af. Volgens Henle heeft een ovarium van eene vrouw van 18 jaar 36000 ovula, waarvan nauw ^/^o» er in slaagt om dit orgaan te verlaten. Alle overige atrophieeren, worden door phagocyten in het ovarium verslonden. Eveneens blijkt de groote gevoehgheid der ovula uit het feit, dat bij de geringste veranderingen der uitwendige voorwaarden zoo licht steriliteit volgt. Men weet dat dieren, die worden opgesloten, ondanks hunne goede voeding zeer vaak ongeschikt voor reproductie blijken te zijn. Mingazzini vond dat bij deze dieren de gedegenereerde foUikels talrijker zijn dan bij andere, die in vrijheid leven en op denzelfden tijd van 't jaar onderzocht werden. Na de ovula zijn de nerveuse cellen te noemen, die zich door hunne gevoeligheid voor giften onderscheiden. Besredka vond, dat arsenicum veel meer toxisch werkte, in'dien men het direct in de hersenen injicieerde dan indien men het in 't peritoneum of in 't bloed bracht. Hij vond ook, dat de phagocyten integendeel zeer weinig gevoelig waren voor de werking van dit vergif. Zij kunnen zelfs door het te absorbeeren het organisme tegen de doodelijke vergiftiging beschermen. Stelt men zich voor de hoeveelheid vergiften, die het organisme gedurende een lang leven doorkruisen, komende van het digestieapparaat, waar ze door ontelbare microben geproduceerd worden, of uit andere bronnen, dan zal men licht begrijpen, dat meer gevoelige elementen meer getroffen zullen worden dan de indifferente phagocyten. Het resultaat zal zijn dat de phagocyten zullen overwinnen door hunne tegenstanders te verslinden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen