1906-1907 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 209

193 de stelling van Wallace, dat wanneer een variatie is verkregen, deze in steeds sterke mate toeneemt en dat dit van belang is, voor de quaestie van het ontstaan der soorten. „Deze stelling zegt de Vries, wordt in het geheel niet bewezen, integendeel, zijn juistheid wordt slechts ten behoeve van de bewijsvoering aangenomen, zoowel van Darwin als Wallace als van hunne gemeenschappelijke aanhangers" (Dl. I pag. 30), en hij herhaalt 't meer dan eens op de volgende bladzijden dat ,het bewijs niet is geleverd", dat het is „eine völlig unbewiesene Voraussetzung". Onomwonden wordt aldus erkend, wat juist de principieele bestrijders van Darwin ook ingezien hebben, dat 't Darwinisme uitgaat van datgene wat bewezen moet worden dat het dus is een petitio principis. „Die Selectionslehre ist keineswegs als bewiesen zu betrachten, denn von allen Seiten werden Einwürfe gegen die Erklarung der Evolution durch Haüfung des gewöhnlichen (individuellen) Variationen gemacht" pag. 51. Tot dusverre hebben we al menig verschilpunt gelezen doch in het geheel trelFen we meer negatieve uitspraken als „niet bewezen", of „dit is 't zwakke punt van de selectie theorie" enz. Op 52 spreekt zich prof. de Vries duidelijker uit. „Selection fïihrt nicht zur Entstehung von Artmerkmalen" is de titel van dit hoofdstuk. Tegenover de onbeperkte variabiliteit door Wallace en Darwin aangenomen, gedurende duizenden van jaren (Wallace) of millioenen generaties (Darwin), neemt Hugo de Vries op grond van het experiment aan dat in 4—6 geslachten de variëteit haar hoogtepunt heeft bereikt. ,Eine solche Neuheit braucht in der Regel 4—5 Jahre, bis sie in den Handel gebracht wird" pag 56; en de beteekenis van de teeltkeus is: „Reinigung der neuen Form von beigemischten Kreuzungsproducten pag. 57. In een afzonderlijk hoofdstuk: „Die grenzen des durch die Selection Erreichbaren" pag. 83, vat de Vries de belangrijkste punten, ten bewijze dat de selectie niet voert tot soortkenmerken, samen. Zij luiden, verkort weergegeven, aldus: 1. De lineaire variatie. De eigenschappen, varieeren slechts naar twee richtingen, naar een plus en naar een minus. De oude, vage voorstelling van een alzijdige variabiliteit der afzonderlijke kenmer-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen