1951 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 29

GESCHIEDENIS DER GEOLOGISCHE WETENSCHAPPEN

21

heden en eerste voorwaarde daarom voor de voortgang der geologische wetenschap wordt de studie van de thans in gang zijnde processen. Deze uniformiteit in de veranderingen in de aardkorst geldt zowel de organische als de anorganische wereld. Wat de laatste betreft geldt dit de grote afbraakprocessen, die op het land plaats vinden (erosie, denudatie, deflatie etc), het transport van het materiaal en de afzetting (sedimentatie). De belangrijkste afzetting vindt natuurlijk in zee plaats. In de tweede plaats de opbouwprocessen, waarvan de belangrijkste de z.g. orogenetische, de gebergtevormende processen zijn. De gedachte van een continu voortschrijdend proces van gebergtevorming lag reeds opgesloten in de theorieën van Moro en werd uitgesproken door diens medewerker Cirillo Generelli (De' Crostacei e di altre Produz. del Mare c. 1749) op de volgende wijze: „Is het mogelijk dat deze afbraak 6000, en misschien een groter aantal jaren zou hebben voortgeschreden en dat de bergen zo groot zouden blijven zonder dat hun ruïnes hersteld zijn? Is liet geloofwaardig, dat de Schepper van de natuur de wereld op zulke wetten gefundeerd zou hebben, dat het land altijd maar kleiner zou worden en tenslotte geheel onder de wateren verdwijnen? Is het geloofwaardig dat onder zoveel geschapen dingen de bergen alleen dagelijks in aantal en omvang zouden verminderen, zonder dat er enig herstel van het verlies is? Dit zou in strijd zijn met die door de Voorzienigheid gestelde orde, die men in alle andere dingen in het universum ziet heersen. Daarom acht ik het juist te concluderen, dat dezelfde oorzaak, die, bij het begin van de tijd, gebergten uit de diepte deed oprijzen, tot op de huidige dag toe voortgegaan is andere voort te brengen om van tijd tot tijd de verliezen te herstellen van alles wat op verschillende plaatsen wegzinkt, kapotgescheurd of op andere wijze verbroken wordt. Als we dit aannemen, kunnen we gemakkelijk begrijpen waarom er nu op veel bergen een zo groot aantal Crustacea en andere mariene dieren gevonden worden". (Geciteerd naar Lyell, Principles, 3rd Ed. Vol. I, p. 64, 65). In deze gedachtengang ligt dus tevens opgesloten, dat doorgaande sedimentatie een doorgaande gebergtevorming veronderstelt. Hutton liet de gebergten ontstaan in korte revolutionnaire periodes, die, met afwisselend langere periodes van rust, erosie en sedimentatie afwisselden. Deze leer van herhaalde gebergtevormende catastrophen van korten duur vinden we trouwens in modernere vorm ook vandaag nog o.a. bij den Duitsen Hoogleraar H. Stille. Ook Stille gaat uit van betrekkelijk korte orogenetische perioden, waarin de grote ketengebergten over de gehele aarde geplooid en opgeheven werden, afgewisseld door rustige perioden van veel langere duur, waarin hoog-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen