1956 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 19

SAMENWERKING TUSSEN ARTSEN EN ZIELZORGERS

7

door gebed in de plaats te stellen van die, welke door medicamenten geschiedt. Bij beiden zit de bedoeling voor, rechtspraak en geneeskundige hulp los te maken uit «Ie spheer van magie en bedrog. De oudsten gebruiken het gewone medicijn, de olie, en vragen daar Gods zegen bij. En wanneer de kranke, al of niet terecht, verband tussen zijn ziekte en zijn gedane zonde ziet, hoeft hij daarom nog niet naar de priester en het altaar van Asclepios of een andere afgod te gaan, om van beiden af te komen. Tegen deze gevaren, het terugvallen in de magie en het terugzinken in de in het christendom overwonnen gedachte, dat een zieke noodzakelijkerwijs een groot zondaar moet zijn, wil Jacobus waarschuwen. Ook wordt vaak aangehaald de plaats uit 1 Cor. 11, waar Paulus zegt, dat er vanwege de zonden der Corinthiërs velen ziek zijn en sterven. Voor wie echter leest, wat de apostel verder schrijft over de toestanden in Corinthe, een der grootste havenplaatsen in de decadente wereld van die dagen, zal de oplossing niet moeilijk zijn. Even waar nl. 'als het is, dat «en melaatse de bacil van Hansen niet aan eigen of der vaderen schuld behoeft te hebben te danken, even waar is het, dat de spirochaeta pallida en de gonococ zich meer moralistisch plegen te gedragen dan zuurvaste staven. Er zijn dus wel degelijk ziekten, welke in causaal verband staan met misstappen. En hierop doelt Paulus. Wie de patres leest stoot meer dan eens op uitspraken, waarin zij hun bezwaren en critiek tegen de contemporaine beoefenaars der geneeskunst hebben neergelegd. De gereserveerdheid der kerk en haar theologen t.o.v. de geneeskunst vond dus aanvankelijk haar grond in het feit, dat die geneeskunst medicina sacra was in magische zin, nl. gekoppeld aan de mysteriegodsdienst, en als zodanig een gevaar voor het christelijk geloof. Later kwam daar nog bij een verzet tegen het boerenbedrog, dat onder de zgn. geneeskunst bleek schuil te gaan. De spanning tussen kerk en medische wetenschap in de laatste eeuwen heeft een gans andere oorzaak, nl. de overheersing van de natuurwetenschappelijke methode in de geneeskunst, zoals die zich sedert Boerhaave heeft ontwikkeld en die onvermijdelijk de mentaliteit, de geestelijke structuur van de arts niet ongemoeid heeft gelaten. In de dagen van Hippocrates kon men zeggen: zo goed als iedere geneesheer is qualitate qua een priester, een religieus mens, die in een god en een menseHjke ziel gelooft.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen