1960 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 114

90

O. R. HOMMES

Al deze factoren zijn in hun invloed op de menselijke persoon zo belangrijk, dat, als zij na ongeveer een jaar hun werking volledig gaan ontplooien, bepaalde physiologische functies worden geremd, andere gestimuleerd. De ordening van het biologische door het metabiologische komt hier tot uitdrukking. Binnen de orde die ontstaat, heeft het centrale zenuwstelsel een leidende plaats. Enerzijds komt de ordening aan het centrale zeuwstelsel sterk tot uitdrukking, anderzijds volgt de overige physiologic in zijn functie de hersenfunctie. De organisatie van het centrale zenuwstelsel van de mens is niet vergelijkbaar met die van het dier. De eerste is metabiologisch, de andere biologisch. Men zal zich dus van de eigen functie van het centrale zenuwstelsel van de mens rekening moeten geven, evenals van zijn eigen physiologic. Dat dezelfde hormonen en enzymsystemen als bij het dier, bij de mens voorkomen, behoort tot zijn biologische, zijn chthonische grond. Hun organisatievorm binnen het geheel zal typisch voor de mens blijken te zijn. Dat er nog meer factoren zijn, die in het eerste jaar hun ontwikkeling beginnen, is zonder meer duidelijk. Ook het emotionele leven heeft hier zijn aanvang, hetgeen blijkt uit het voor het kleine kind typische lachen en huilen. Ook het creatief vermogen begint hier te ontwikkelen. Wat van al deze factoren als erfelijke aanleg aanwezig is en wat als postnatale vorming moet worden beschouwd, kan nu nog moeilijk worden aangegeven. Wel kan hier in het algemeen worden gezegd, dat bij de geboorte al deze factoren als mogelijkheid (mogendheid) aanwezig geacht dienen te worden, in tegenstelling tot de toestand bij het dier, waarbij men van volledig ontwikkelde instincten moet spreken. Bij de mens moet men spreken van de aanleg van mogelijkheden in de embryonale fase. Door het zo uit te drukken accentueert men het geheel eigene van de mens: zijn vrijheid. Het ligt in het woord (mogendheid) opgesloten: dat wat hij kan, als hij wil. Het kan zijn mogelijkheden ontwikkelen en hij kan het niet doen. In dit al of niet blijft hij mens. Als een mens zijn mogelijkheden niet ontwikkelt, verliest hij zijn menselijkheid niet. Het dier daarentegen heeft de vrijheid van het al of niet ontwikkelen van zijn instincten niet: zij zijn hem volgroeid en volledig meegegeven. Zonder deze kan het niet bestaan, gaat het te gronde. Het eerste jaar van zijn leven in wat wij de sociale uterus zouden willen noemen, is voor een mens typische leerperiode. De nestvlieder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen