1964 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 219

PROSTITUTIE EN MAATSCHAPPELIJK WERK

147

„Verklaring omtrent gedrag" is), aan de bestrijding van geslachtsziekten, vroeger het centrale punt voor overheidsbemoeienis, alsmede aan de belasting, vi^elke de prostituees uit de inkomsten van hun „beroep" verschuldigd zijn i^). Men heeft het abolitionisme wel verweten dat het weinig „consequent" is om de prostitutie zelf niet strafbaar te stellen, wel echter degene als b.v. de huiseigenaren en andere proxeneten, die de gelegenheid daartoe „bieden". Als prostitutie geoorloofd is, zou ook geoorloofd dienen te zijn het scheppen van de mogelijkheid daartoe. Terecht is de commissie het met deze gedachtengang niet eens. Men dient hier toch goed te onderscheiden. Wanneer de wetgever bepaalde, op zichzelf ongewenste handelingen, niet strafbaar stelt ten einde het individuele zelfbeschikkingsrecht niet aan te tasten, is het nog niet ,,inconsequent" degenen, die een zodanig handelen van anderen bevorderen, met straf te bedreigen. De strafwet kent hiervan meerdere voorbeelden. Zo is, om iets te noemen, het lezen of kopen van pornografische geschriften niet strafbaar, het verspreiden echter wel; evenmin is strafbaar het zich dronken drinken, maar wel het verkopen of toedienen van alcohol aan iemand in kennelijke staat van dronkenschap. „Bovendien wordt door het abolitionisme weiswaar geponeerd, dat het zich prostitueren als zodanig niet strafbaar mag worden gesteld, maar men vindt het anderzijds uitdrukkelijk wel een onmaatschappelijk gedrag, dat ook de zedelijkheid van het volk bedreigt. Daar waar dit gedrag zich in een eigen wereld institutionaliseert, moet er voor worden gewaakt dat geen exploitatie optreedt van die figuren, die helaas bereid zijn op de vraag naar defecteuze seksuele relaties in te gaan". Minder gelukkig ben ik met de uitspraak van de meerderheid der commissie dat bepaalde souteneurs, n.l. zij die min of meer als slachtoffer van de relatie met een prostituee moeten worden aangemerkt, eerder voor sociale hulp dan voor (strenge) bestraffing in aanmerking komen. Zeker, er is onderscheid tussen de categorie van souteneurs, ^8) Hieronder verstaat men dat vrouwen dat „het leven" willen verlaten een gerichte verklaring kunnen verkrijgen, waardoor zij bij sollicitatie op mindere weerstand zullen stuiten. ^') Men zou zich kunnen afvragen of het ethisch wel geoorloofd is deze belasting te heffen, maar aangezien de Hoge Raad reeds meer dan 40 jaar geleden heeft vastgesteld dat de wijze waarop inkomsten worden verworven voor de belastingdienst irrelevant is, heeft de commissie na enige discussie zich bij deze uitspraak neergelegd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen