1964 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 169

STERFELIJKHEID OF EINDELOOS LEVEN

133

van wetenschap en techniek slechts misprijzend afwijzen. Zoals in de loop der geschiedenis alle nieuwe ontwikkelingen eens misprijzend — en tevergeefs — zijn afgewezen. Laat ons hopen dat deze misprijzende houding niet weer, zoals zovaak in het verleden, met het christendom vereenzelvigd hoeft te worden. Wanneer wij vanuit de Bijbel spreken over het leven als een niet aflatende strijd, over ziekte en dood als een de schepping bedreigend kwaad, dan spreken we een ook in het atoomtijdperk verstaanbare taal. En op deze basis zal het mogelijk zijn de strijd aan te binden met het holle vooruitgangsgeloof dat alle menselijke problemen tot technische en wetenschappelijke problemen dreigt te herleiden. Het zal steeds dringender worden dat we ons verzetten tegen een levensgevoel waarin het hjden slechts gevolg is van het vooralsnog tekort schieten van ons weten en kunnen. Maar dit verzet is kansloos wanneer we het lijden blijven prediken als een geduldig te dragen last, schaduwzijde der natuur, prijs voor een latere zaligheid enz. Het zal slechts een zinvol verzet zijn als we het lijden beleven als zedelijk kwaad, als teken van de ontstemming in Gods schepping. Als de vijand waarmee God zelf de strijd heeft aangebonden en, met ons, tot het einde toe wil voeren. Uit het evangelie van de met ons en voor ons strijdende en overwinnende God, ontspringt een levensbesef dat in staat zal zijn de geestelijke leegten van de technologische toekomst te vullen en te genezen. Daarom is het onze taak te zorgen dat dit levensbesef meegaat, dit nieuwe tijdperk in. Wij staan aan het begin van volkomen nieuwe ontwikkelingsfasen van de mensheid, en er zijn al tekenen genoeg dat die mensheid ook in deze nieuwe toekomst niet van het brood van wetenschap en techniek alleen zal kunnen leven. Het wordt echter tevens duidelijk dat hele stukken oude cultuur, die wij nog zo graag zouden meeslepen, voor deze toekomst slechts puin en ballast kunnen betekenen. En dan moeten we constateren dat veel van dit culturele puin op het erf en binnen de muren van de christelijke kerken ligt. Hoe zou het anders kunnen, waar onze afbrokkelende cultuurfase eeuwenlang „christelijk" heeft geheten? Het is dan ook hoog nodig dat wij het Christendom bevrijden van de dode brokken cultuur die elke kerk aankleven. Bevrijden van de wijsheden van een vorige eeuw, van de tot ballast geworden oude zekerheden en zeden, opdat het levende woord met ons kan meetrekken, de onzekere toekomst tegemoet.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen