1968 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 119

G. C. VAN NIFTRIK

87

mate van vrijmoedigheid om slechts een fragment van hetgeen ik in dezen op mijn hart heb in uw midden neer te leggen. Het thema van deze tijd is: geschiedenis. Niet: natuur! De natuur is nog op z'n best het decor van onze vacantie. Maar zelfs dan zijn vooral Nederlanders niet al te eerbiedig: vandaar de aanmaning om als dank voor 't aangenaam verpozen geen schillen en dozen achter te laten — zonder dat men in ons anarchistische vaderland zeggen kan, dat dit vermaan veel effect sorteert. Wij zijn geïnteresseerd bij de beheersing van de natuur — wat wij er mee doen kunnen — hoe wij de natuur tot ons nut gebruiken kunnen. En prof. Voous heeft ons een paar weken geleden met cijfers duidelijk gemaakt hoe desastreus het handelen van de mens voor de natuur is. De vraag komt nauwelijks op of de natuur ook nog een eigen recht heeft. Wij maken van de natuur een circus vol getemde beren en leeuwen, waarin de mens met een zweep in de hand als heerser in het midden staat. Met als gevolg, dat ook in de theologie van bijna niets anders gesproken wordt dan van Entscheidung, geschiedenis, Geschichtlichkeit der Existenz. Het gaat niet meer om een theologie der Ordnungen, maar om een theologie der Wandlungen, eventueel om een theologie der revolutie. Of om een theologie der Freiheit waarover Jürgen Moltmann onlangs heeft geschreven. Het goede recht van al deze themata wordt door mij niet betwist. Het is duidelijk, dat de God van de bijbel vóór alles de God der geschiedenis is. Israël leeft van de openbaring van die God, die de God van de uittocht is — de God van de exodus — en het Nieuwe Testament verwacht de voleinding der geschiedenis in en door de komst van het Koninkrijk Gods. Ik wil vanmiddag eigenlijk niets anders doen dan Uw aandacht bepalen bij het feit, dat de God van de bijbel niet alleen en niet uitsluitend de God der geschiedenis is, maar ook de God van de natuur. Het zou bijbels en theologisch bovendien verkeerd zijn natuur en geschiedenis los naast elkaar te stellen en U uit te nodigen — vermoedelijk vergeefs! — nu eens niet over geschiedenis, maar over natuur na te denken. Natuur en geschiedenis zijn in de bijbel op een merkwaardige wijze met elkander verbonden. De natuur deelt in het heilshistorische handelen Gods. Als God geschichtlich handelt, gaan de bomen in de handen klappen, de woestijn bloeien als een roos en gaan de heuvelen huppelen. Maar wat ik wèl zeggen wil — en dat wordt bevestigd door de mededelingen van prof. Voous — is dit, dat de natuur nog weinig reden heeft om te juichen en te springen door het geschichtliche handelen van de mens. Wij buiten uit — wij ple-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen