De Vrije Universiteit - haar ontstaan en haar bestaan 1880-1930 - pagina 124

DE THEOLOGISCHE FACULTEIT

normale aantal; vooral omdat thans nog niet, gelijk tijdens

Prof. Dilloo het geval was, voor een barer hoofdvakken

(de uitlegging van het Oude Testament met de aanver-

wante vakken) een hoogleeraar uit de Litterarische Facul-

teit haar kon worden toegevoegd. Maar ook in deze be-

hoefte werd eindelijk voorzien, toen Dr C. van Gclderen,

dienaar des Woords bij de Gereformeerde Kerk te Schoo-

nebeek, tot lector voor de Hebreeuwsche taal en Bijbelsche

Oudheidkunde werd aangesteld. Deze jeugdige geleerde,

die, nadat hij aan de Theologische School te Kampen den

graad van candidaat in de Godgeleerdheid verkregen had,

zijn studie in de Oostersche talen aan de Universiteiten te

Leipzig en te Berlijn voortzette en aan laatstgenoemde

hoogeschool na een tweetal jaren den doctoralen graad

verwierf, opende zijn colleges als lector op 22 September

1904. Op 4 Mei 1905 werd hij gewoon hoogleeraar in de

litterarische faculteit. In 1907 werd hij ook benoemd tot

buitengewoon hoogleeraar in de theologische faculteit,

waarbij hem als zoodanig werd opgedragen het onderwijs

in de exegese van het Oude Testament, met de daarbij bc-

hoorende vakken: canoniek, hermeneutiek en tekstcritiek.

Aan den hoogleeraar-nonactief Dr A. Kuyper werd op

diens verzoek met ingang van i Januari 1908 eervol eme-

ritaat verleend. Het zal wel nimmer mogelijk zijn onder

woorden te brengen wat de Vrije Universiteit aan dezen

haar geestelijken vader verschuldigd is. Als haar eerste

hoogleeraar heeft hij ruim het vijfde eener eeuw tal van

academische generaties voor zijn denkbeelden bezield. Hij

heeft er Hebreeuwsch en Aesthetiek, Nederlandsche Lette-

ren en Dogmatiek, Homiletiek en ook wel Exegese gedo-

ceerd. Maar om het even, wat hij doceerde, altijd nam deze

adelaar zijn studenten mede omhoog, soms tot de kruinen

der hoogste bergen. Het was dikwijls moeilijk geregeld

dictaat te houden, meegesleept als men bij tijden werd door

zijn bezielend woord en zijn schoone gedachten. En nooit

112

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen