De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 78
68 DE V.U. IN OORLOGSTIJD
kregen, dat zijn gevangenneming op een misverstand had berust.
Zijn troost daarbij was, dat ook deze mededeeling zelf weer op
een misverstand berustte.
De slotfase van dit veelbewogen leven is bekend. Zij vormt de
schoonste bladzijde ervan. O p Woensdag 24 April 1944, scheepte
Rutgers zich na zorgvuldige voorbereiding in een open bootje in,
op reis naar Engeland, waar zijn aanwezigheid naar veler meening
in Nederland uiterst gewenscht was. De Regeering in Engeland
en het verzet in Nederland hadden te weinig contact met elkaar
en Rutgers was de man, die op velerlei gebied licht zou kunnen
brengen in de verwarring. Geen oogenblik aarzelde Rutgers en,
zich volkomen bewust van de risico's, die de reis medebracht, maar
ook overtuigd, dat voor hem de reis met een boot de eenige weg
naar de overkant was, ging hij, zonder een zweem van angst, den
tocht aanvaarden.
Nadat het bootje door de gevaarlijke zone was heengekomen, ont-
stond er storing in de motoren. Het scheepje werd stuurloos en
na twee dagen gedobberd te hebben op de golven, welke opgejaagd
waren door een feilen storm, spoelde het aan land bij Veere.
Rutgers werd naar Middelburg overgebracht, vandaar naar Haren,
vandaar naar Utrecht en na door het Marinegericht veroordeeld
te zijn tot 2 jaar gevangenisstraf met aftrek van preventief vandaar
naar Kleef en . . . verder weten wij het niet.
Rutgers hoopte, naar hij eens schertsend zeide, dat de verhalen
over zijn boeien en blinddoek aan zijn nakroost in verre geslachten
bekend zouden worden. "Wij behoeven er niet aan te twijfelen, of
zijn nagedachtenis zal niet alleen in het anecdotische blijven voort-
leven. Er is hem tijdens zijn leven reeds veel eer te beurt gevallen.
Hij werd benoemd door H.M. de Koningin tot Ridder in de Orde
van de Nederlandsche Leeuw en tot Commandeur in de Orde van
Oranje-Nassau. Door den Koning van Zweden werd hij benoemd
tot Commandeur in de Orde van de Poolster van Zweden. Van
de Faculté libre de Théologie Protestante de Paris ontving Rutgers
den graad van doctor honoris causa.
Niet alleen uiterlijke erkenningen werden hem gebracht; ook de
eerbied van zijn leerlingen, van andere landgenooten en van vele
buitenlanders was zijn gedurig deel.
Eer zocht hij niet. Wij denken echter in dit uur ook vol eerbied
aan dezen grooten zoon van het aloude, maar nog zoo frissche
volk van Nederland.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946
Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's
![De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 78](https://geheugenvandevu.digibron.nl/images/generated/publicaties-vu-geschiedenis/de-vrije-universiteit-in-oorlogstijd/1946/01/01/1-thumbnail.jpg)
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946
Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's