Kijk op VU! - pagina 9

politieke partijen t e kunnen verenigen. Toch waren er ook toen al,

die in de eenheidsdroom niet geloofden, die de „ e e n h e i d " juist van

Duitsland en Italië weinig aanlokkelijk en navolgenswaard achtten.

Maar velen hoopten, dat tegenover die opgelegde, valse eenheid het

Nederlandse volk een eenheid zou kunnen stellen van geheel

andere aard.

O n d e r de vele redenen, d i e de mislukkrng van dat streven zouden

kunnen verklaren zijn er twee van bijzonder gewicht.

Daar is allereerst die, welke men met een wat ouderwetse uitdrukking

kan aangeven als de invloed van het historisch-gewordene. De

moderne mens, de moderne jeugd vooral kan alleen van die term

al wat kregel w o r d e n : al dat ouwe, dat geestelijk herkauwen zint

hem niet. Het heden eist hem op, de toekomst ligt open.

D e geschiedenis heeft in onze tijd de w i n d niet mee; die tijd is

a-historisch. M e n hoeft daar niet om t e jammeren: dat verandert w e l

weer. W a n t de geschiedenis is in het zijn, ook van de moderne

mens, zo reëel, zo bepalend, dat z e door afkeer en kregeiheid w e l

een tijdlang in de hoek kan w o r d e n geduwd, dat men kan doen

alsof z e er niet is, maar het zal blijken dat men zonder geschiedenis

eenvoudig niet kan. D e nuchterheid zal het w e l weer winnen van

de afkeer. Ontneemt men de moderne bioloog de geschiedenis dan

zal hij per consequentie het zonder erfelijkheidsleer moeten stellen.

O n t n e e m de moderne medicus de geschiedenis en hij zal de patiënt

bij het onderzoek niet mogen vragen aan welke kwaal zijn vader

en moeder zijn gestorven. Een moderne rooms-katholiek zonder

geschiedenis is een katholiek gelovige zonder heiligen en zonder

paus en zonder feestdagen. Is christendom zonder erkenning van

de geschiedenis mogelijk? Hoe tellen w e onze jaren zonder erken-

ning van de geschiedenis en w a t blijft er van het christendom over

als w e niet uitgaan van het paasgebeuren als van een historische

gebeurtenis?

De verzuiling van ons volk is historisch bepaald. Dat is geen credo

en geen belijdenis dat het goed is zoals het is en dat w e daarom

die verzuiling maar moeten koesteren. Het is nuchter het zien van

een relatie.

M e n kan de scheidingslijnen, die thans het Nederlandse volk in

groepen delen, niet los zien van t w e e gebeurtenissen, die lang

geleden hebben plaatsgehad.

7

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen