Dr. Abraham Kuyper en de Vrije Universiteit - pagina 27

gesteld. Dit onderwijs was van grote betekenis voor hun leerling A. Kuy-

per.

Als student van de oudste en grootste universiteit van Nederland

kreeg Kuyper een brede en grondige opleiding. Hij werd op 16 juli 1855

ingeschreven met het oog op de theologische studierichting, 'studiis

Theologiae destinatum'. In de Middeleeuwen ging de studie van de ar-

tes, vnl. wiskunde, natuurkunde en letteren, vooraf aan de zgn.

broodstudièn, die opleidden tot een beroep: rechten, theologie en medi-

cijnen. In de vorige eeuw was daar nog iets van overgebleven. De theolo-

gen moesten examen doen in de kleine mathesis. Een kandidaatsexamen

in de letteren, met name ook in de klassieke talen, werd vereist voor men

tot de theologische studie werd toegelaten.

Bram Kuyper gaf veel aandacht aan de klassieke talen bij professor

C.G. Cobet. Maar vooral Matthias de Vries, de neerlandicus van Lei-

den, maakte diepe indruk op hem. Omgekeerd heeft De Vries veel in de

student Kuyper gezien en hem gestimuleerd. Historisch besef en liefde

voor de taal bezielden De Vries. Met Te Winkel werd hij grondlegger

van het monumentale Woordenboek der Nederlandsche Taal, waaraan

nog steeds wordt voortgewerkt. De spelling De Vries en Te Winkel was

zeer vele jaren gezaghebbend in Nederland. Van De Vries leerde Kuyper

intense aandacht voor woorden.

'Zoo er ooit eenige kracht van mijn taal, eenige bezieling van mijn

woord uitging', zei hij bij het overlijden van zijn leermeester, 'ik

heb het hem te danken,..., omdat De Vries mij voor onze heerlij-

ke moedertaal met een liefde bezield had, die nooit kan wegster-

ven in mijn hart.'

Kuyper deed lang over de literaire vooropleiding en stelde de theologi-

sche studie uit. Hij deed alle examens magna of summa cum laude. Hij

had vele vrienden en hield van feesten. Hij was lid van het Leidsch Stu-

denten Corps en bezocht zijn vrienden vaak op hun kamers. Hoewel de

meeste vrienden van hem ook theologie studeerden, boeide de kerk hem

eigenlijk niet. In zijn Confidentie van 1873 schreef hij dat de kerk te Lei-

den eerder zijn afkeer dan zijn genegenheid opwekte.

'Door kerkelijke opvoeding van nabij met het Kerkelijk leven be-

kend, gevoelde ik mij, vooral door den vorm waarin zich dit te

Leiden voordeed, eer afgestoten dan aangetrokken. Het was te

Leiden, onder het toenmalig liberaal régime, een allerjammer-

lijkste toestand, en de leugen, de onwaarachtigheid, de ongeeste-

lijke sleur die aan het hartebloed van geheel ons Kerkgenootschap

23

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen