GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Pionieren toen en nu. De geschiedenis van het Paedologische Institutuut in Amsterdam 1931-1989. - pagina 17

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Pionieren toen en nu. De geschiedenis van het Paedologische Institutuut in Amsterdam 1931-1989. - pagina 17

De geschiedenis van het Paedologische Instituut in Amsterdam 1931-1989

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

de uitgaven moest letten. En daar was hij bijzonder bedre-

ven in. Zo bleek al snel dat de bereiding van het middag-

maal voor het personeel en de kinderen door een kok veel

te duur uitviel. De oplossing van Waterink was even simpel

als effectief: een extra vrouw in de keuken en gewoon wat

meer keukengereedschap. Een leerkracht kon het instituut

eigenlijk ook niet betalen, maar slim als Waterink was,

vond hij ook voor deze kwestie een oplossing. Door de

school verbonden aan het P.I. niet te laten erkennen als een

eigen school maar als een klas van een andere stichting (in

dit geval van de stichting Groot-Emaus) hoefde het insti-

tuut de onderwijzer niet zelf te betalen. Deze werd dan

door het Rijk betaald. Voor deze 'truc' was echter wel toe-

stemming nodig van de inspecteur voor het Buitengewoon

Onderwijs. Dankzij het goede contact dat Waterink had

met de inspecteur voor het Buitengewoon Onderwijs, dr.

Voorthuysen, lukte hem deze 'truc' ook inderdaad.

Het verplegend personeel moest ook haar steentje bijdra-

gen, zo vond Waterink, en kon dus wel wat minder verdie-

nen dan het personeel op de andere stichtingen.

'De salarisregeling wenscht spr. lager (!) te stellen dan op

de stichtingen, en wel als volgt:'

Het I e jaar (proeflaar) ƒ200,-

2 e jaar (vaste aanstelling) ƒ250,-

3e jaar ƒ275,-

4ejaar ƒ300,-

Waterink en het Bestuur wensten dan ook niet in discussie

te treden met het personeel over salarisverhoging. Iedereen

werd geacht van te voren op de hoogte te zijn van het sala-

ris en moest daar tevreden mee zijn. Een in 1932 aangestel-

de kok was dit bijvoorbeeld niet en kreeg van Waterink

prompt het lid op de neus toen hij een salarisverhoging

vroeg van één (!) gulden per week. Bij de opening van het

instituut was zijn vriendin gaan werken als keukenmeisje.

Toen zij echter in verwachting raakte nam zij ontslag. Haar

man nam toen haar plaats in daar hij gewerkt had als kok.

Bij zijn aanstelling werd duidelijk gezegd dat hij hetzelfde

15

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989

Publicaties VU-geschiedenis | 72 Pagina's

Pionieren toen en nu. De geschiedenis van het Paedologische Institutuut in Amsterdam 1931-1989. - pagina 17

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989

Publicaties VU-geschiedenis | 72 Pagina's