Voetstappen in opwaaiend zand - pagina 17

Voor een goed begrip de officiële benaming is Vereniging voor christelijk weten

schappelijk onderwijs (Vcwo) In de wandelgangen is echter altijd de aanduiding

'Vereniging' of 'VU-vereniging' gangbaar gebleven, en in 2001 is besloten om

voortaan onder die laatste naam naar buiten te treden •" Ik heb mij aan deze

usance aangepast, hoewel de officiële benaming sinds 1 februari 2004 'Vereni

ging VU Windesheim' luidt

I Universiteit en identiteit / /

De VU vereniging gaat direct terug op de in december 1878 in Utrecht opgerich

te Vereenigmg voor Hooger Onderwijs op Gereformeerden Grondslag De met

' nadruk m de naam vermelde grondslag werd als volgt aangeduid in de statuten

'De Vereenigmg staat voor alle onderwijs ( ) geheel en uitsluitend op den

grondslag der Gereformeerde beginselen, en erkent mitsdien als grondslag voor

het onderwijs in de Godgeleerdheid de drie Formulieren van Eenigheid ' Het

uitgangspunt was kortom voluit calvinistisch'' De aanleiding voor het oprichten

van de Vereniging was gelegen in de twee jaar eerder aangenomen wet op het

hoger onderwijs, die het stichten van een bijzondere universiteit mogelijk maak-

te De oprichting van de VU vond plaats in 1880

Vanaf de jaren zestig van de twintigste eeuw kwam de VU in een razendsnel

groeiproces terecht Door de toename van het aantal faculteiten, van het studen

tental en een algemene schaalvergroting werd ze een middelgrote universiteit

' Een dergelijk project kon met langer bekostigd worden uit particuliere midde

len De oplossing werd gezocht en gevonden in de bijna volledige rijkssubsidië-

ring Deze gaf de ooit 'bijzondere' VU definitieve erkenning buiten de oor

spronkehjke protestants christelijke zuil Het betekende tevens een versterking

van de externe evaluatie en inspectie van de kwaliteit van het onderwijs Het

onderwijs werd geconcentreerd in voorwaardelijk gefinancierde programma's,

die voldeden aan internationale criteria en waarover verantwoording kon wor-

, den afgelegd aan ministerie en parlement

Door hoogleraren als W F de Gaay Fortman werd deze ontwikkeling van harte

gesteund Bij de overdracht van het rectoraat in 1963 merkte De Gaay Fortman

op dat de gereformeerde traditie nooit een belemmering mocht worden voor

vrije ontwikkeling Het verleden was geen dogma 'maar een aansporing om de

reis voort te zetten naar het land dat God wijzen zal' In het bijzonder beteken

de dit dat een beroep op de confessie nimmer mocht raken aan de fundamente-

le vrijheid van wetenschappelijk onderzoek Een strakke juridische binding aan

de beginselen zou tevens funest zijn voor een goed contact tussen docent en

student 'Typerend voor de student van de zestiger jaren van de 20e eeuw is dat

hij midden in zijn tijd wil staan, met volstrekte eerlijkheid vraagt en verwacht,

dat het antwoord door dezelfde eerlijkheid gestempeld zal zijn '^ Ondertekening

15

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen