Het fysiologisch labaratorium VU/VUmc - pagina 35

Gevecht voor het behoud van het verworvene

Gevecht voor behoud van het verworvene

De interesse van Knoop gaat nu In de richting van de gerontologie die hij al gekozen

had met zijn openbare les in 1967: Een fysiologische visie op het verouderingsproces.

In 1968 wordt hij lid van de Nederlandse Vereniging voor Gerontologie, waar hij later

het duo Goedhard en Band bij zal betrekken, en het Nederlandse Instituut voor Geron-

tologie, gesticht in 1973, met Curatorium. Hij treedt toe, in 1972, tot de redactieraad

van het in 1970 opgerichte Nederlands Tijdschrift voor Gerontologie en wordt ge-

vraagd als lid van de Planningsgroep Wetenschappelijk Onderzoek op het gebied van

de Ouderwordende Mens die aan de Ministervan CRM zal rapporteren in 1980. Goed-

hard verlaat de Fysiologie in 1979, maar blijft zich bezig houden met veroudering.

In 1988 keert hij terug naar de faculteit als hoogleraar Sociale Geneeskunde in het

bijzonder bedrijfsgeneeskunde; de situatie op de afdeling Sociale Geneeskunde ont-

wikkelt zich echter niet zoals aanvankelijk de bedoeling was. Enkele jaren later ver-

trekt hij daarom weer. Maar hij blijft actief op het ook internationale terrein van de

veroudering.

In 1981 wordt Elzinga - na een moeizame procedure: weer wil men liever een neurofy-

sioloog - benoemd tot hoogleraar op persoonlijke titel, boven de structurele toewijzing

aan Fysiologie van twee hoogleraren. Westerhof is namelijk in het voorafgaande jaar

van lector hoogleraar geworden, in de Fysiologie, met name de fysiologische fysica,

als gevolg van een wetswijziging.

Voorzitter van de benoemingscommissie voor Elzinga is de neuro-anatoom prof. dr.

A.H.M. Lohman die persoonlijk een sterke voorkeur heeft voor uitbreiding met een

neurofysioloog. Dit frustreert de voortgang in de commissie die immers was inge-

steld om te bepalen of Elzinga over voldoende capaciteiten beschikte voor een lecto-

raat op persoonlijke titel. Knoop weet uiteindelijk te bewerkstelligen dat er een an-

dere voorzitter komt, nl. R. Plomp de hoogleraar Experimentele Audiologie, waarna

niets een lectoraat voor Elzinga in de weg staat.

De functie van lector vervalt echter, in de plaats daarvan komen er hoogleraren A en

B, waarbij B de hoogste rang is met de bedoeling dat die op den duur zal verdwijnen.

De nieuwe hoogleraren A behouden hun lectorssalaris. Deze beoogde bezuinigings-

maatregel zal echter niet het gewenste effect hebben want er blijven hoogleraar-B-

benoemingen plaatsvinden. Elzinga wordt zo niet lector maar meteen hoogleraar A;

later zal hij ook hoogleraar B worden.

Voor de vakgroep volgt in de jaren 80 een wetenschappelijk sterke periode gedragen

door Westerhof en Elzinga. De bezuinigingen op wetenschappelijk onderzoek die eind

1981 al dreigen met de invoering van het plaatsen-geld model en de voorwaardelijke

financiering, lijken aanvankelijk weinig vat te krijgen op Fysiologie. Het RAWB-rapport

van de Raad van Advies voor het Wetenschapsbeleid, uitgekomen in 1983, en ultgangs-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen