Een handvol filosofen - pagina 429
Geschiedenis van de filosofiebeoefening aan de Vrije Universiteit in Amsterdam van 1880 tot 2012
6 R.W. Munk: filosoof van iodendom en moderne tijd 425
Twee jaar na zijn benoeming tot bij-
zonder hoogleraar aan de Vrije U n i -
versiteit kreeg M u n k in 2002 o o k aan
de Universiteit Leiden een bijzonder
hoogleraarschap voor het jodendom.tt
Nadat enkele jaren later in Leiden een
ordinariaat voor het moderne joden-
dom was ingesteld, werd M u n k in de-
cember 2007 voorgedragen o m deze
vacante leerstoel te bezetten. Hij reali-
seerde zich dat het aanvaarden van een
benoeming in Leiden en het aanhouden
van zijn bijzonder hoogleraarschap aan
de Vrije Universiteit - een combina-
tie die in beginsel mogelijk was - een
te zware belasting zou zijn. Bovendien
wilde hij zijn w e r k aan de Vrije Univer-
siteit niet graag opgeven, omdat hij loy-
aal wilde zijn jegens de joodse instel-
lingen die hadden bevorderd dat ' h u n '
leerstoel was gevestigd in de Faculteit
der Wijsbegeerte van deze universiteit.
Aan de Vrije Universiteit zou hij zijn
werk willen voortzetten, maar hij vroeg zich af of het bestuur van de Faculteit der
Wijsbegeerte bereid was om zijn formatie tot een voltijdse plaats uit te breiden.
Het faculteitsbestuur streefde ernaar, conform het beleidsplan 2005-2010, om in het
onderwijs en onderzoek een dialoog te bevorderen tussen beoefenaars van christelij-
ke, joodse en islamitische filosofie. Voor christelijke filosofie had de faculteit vol-
doende expertise in huis bij enkele stafleden die de reformatorische wijsbegeerte be-
oefenden. Het bestuur had al besloten om binnen afzienbare tijd een universitair
docent voor islamitische filosofie aan te stellen. Een vacature-Munk zou zeer ongele-
gen komen, mede omdat hij niet gemakkelijk te vervangen was. Hij was in Neder-
land een van de weinige competente kenners van de moderne joodse filosofie. Daar
kwam bij dat het college van bestuur er bij de faculteiten op aandrong om in het on-
derwijs en onderzoek aandacht te besteden aan religieuze diversiteit. De Faculteit der
Wijsbegeerte kon door middel van de genoemde dialoog haar bijdrage aan dit beleid
leveren. Ook lag er voor de faculteit een mogelijkheid om op deze manier in de lijn
van Van Peursen, Van der Hoeven en Van Olst, die tot de dialoog hadden opgeroe-
pen, de interreligieuze dialoog op filosofisch niveau aan te gaan.
Voorts constateerde het faculteitsbestuur dat Munk functioneerde in een netwerk
van internationale onderzoekers en dat hij optrad als editor van twee (door Springer
uitgegeven) internationale boekenseries: Amsterdam Studies in Jewish Philosophy en
Studies in German Idealism. Hij had zich bewezen als een kenner van de moderne
44 In 2003 hield Munk aan de Leidse universiteit zijn inaugurele rede die hij in het Nederlands uitsprak en in
een Engelstalige editie publiceerde onder de titel Naftali Herz Ulman, an Early Maskil (Leiden, 2003).
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013
Publicaties VU-geschiedenis | 548 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013
Publicaties VU-geschiedenis | 548 Pagina's