Omstreden normalisering - pagina 52
Hoe de Vrije Univseriteit veranderde in de lange jaren zeventig
Het valt bij de start van de sociale faculteit niet mee gekwalificeerde
sociologiedocenten van gereformeerde komaf te vinden. Zo is het me-
rendeel van de docenten Sociologie begin jaren zestig niet afgestu-
deerd in de sociologie. Ze zijn van huis uit indoloog, econoom, jurist,
theoloog, sociograaf of filosoof Mede daardoor is de studie breed op-
gezet als een waaier met vele zijtakken, aldus Bert Snel die begin jaren
zestig aan de VU sociologie gaat studeren.'^
In i960 wordt Gijs Kuypers tot hoogleraar benoemd met als leerop-
dracht Politicologie en leer der internationale betrekkingen. Kuypers
is geen politicoloog. Hij is juridisch opgeleid. In de oorlog is hij actief
voor de verzetskrant Trouw en na de oorlog is hij er enige jaren redac-
teur voor de sectie Buitenland." Kuypers heeft tijdens zijn studie rech-
ten tentamen politicologie gedaan bij de zoon van president-curator
Donner, de hoogleraar Staats- en bestuursrecht A.M. Donner. Het
verhaal gaat dat de jurist Donner aan student Kuypers enige voorbe-
reidingstijd zou hebben gevraagd om zich als 'niet-politicoloog' op
het afnemen van dit tentamen te kunnen voorbereiden.''' Kuypers
kiest in de loop van de jaren zestig ervoor Politicologie te 'verengen'
tot Beleidskunde (zie verder hoofdstuk VI).
Bovenstaande voorbeelden illustreren dat er onder veel VU-professo-
ren nooit bovenmatig geloof is geweest in christelijke wetenschap. In
geen enkele fase van haar bestaan is de VU er, aldus historicus Johan
de Niet, in geslaagd de pretentie van de oprichters waar te maken, na-
melijk het bedrijven van christelijke wetenschap op gereformeerde
grondslag." Socioloog Hans van der Zouwen houdt het erop dat de
ambitie stilaan is verschoven van christelijke wetenschap naar christe-
lijk geïnspireerde wetenschapsbeoefening.'^ Na Dooyeweerds emeri-
taat (in 1965) lieten vele VU-docenten merken allesbehalve een 'wee-
deweeër' te willen zijn.''' De worsteling tussen geloof en wetenschap
wordt almaar manifester. Steeds meer hoogleraren gaan openlijk een
punt maken van christelijke wetenschapsbeoefening. Aan de meeste
faculteiten worden forse debatten gevoerd over de problematische re-
latie tussen wetenschap en geloof Harry Brinkman markeert de be-
noeming van Kees van Peursen in 1963 tot buitengewoon hoogleraar
Filosofie aan de faculteit der Letteren en Wijsbegeerte als een belang-
rijk omslagpunt. Hij kwalificeert deze benoeming zelfs als het begin
van het bankroet van het concept christelijke wetenschap.'* Van Peur-
sen heeft weinig op met de Wijsbegeerte der Wetsidee. 'Ik reken op de
presentie Gods in alle goede filosofie', is een van zijn stelregels.'^ Hij
50
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013
Publicaties VU-geschiedenis | 388 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013
Publicaties VU-geschiedenis | 388 Pagina's