De Inwendige Zendingsraad der Evangelische Kerken In Noord-Amerika.

Aan den oever van den Atlantischen Oceaan, te Atlantic City, in h'e^^ Zuidelijk .deel van den staat New, Jersey, vergaderde verleden Januari eene zendingscorporatie, van welke wij het een en ander wensehen mede te deelen aan de „Reformatie"lezers.

Die zendingsclorporatie heet „Home Missions Council", een naam, dien )wij hebben vertaald zooals hierboven laangegeven. Ruim twintig kerkengroepen in Noord-Amterika zijn officieel Vertegenwoordigd . op de vergaderinigen van dezen Zendingsraad, die in 1923 voor do zestiende miaal te zamen kwam'. Zooals de naam uitdrukt is dit zendingslichaata een „Raad", met niet meer dan beraadslagende functie, ; zonder dat een der berkengroepen er aan verbonden, gebonden is om de genomene resoluties uit te voeren. Het doel van de „Council" is „om gemeenschap, conferentie en coöperatie te bevorderen tussc'hen christelijke organisaties die zendingswerk verrichten in de Vereenigde Staten en hunne bezittingen en Canada". Allerlei arbeid wordt door den Raad opgedragen , aan commissies van tien tot een ipaar dozijn leden. Waarvan het lidmaatsöha'p: verdeeld is onder de verschillende aangesloten kerkengroepen.

Een van die commissies houdt zich' bezig met het ontwerpen yan de beste plannen voor kerkelijke gebouwen van allerlei aard. In een nieuw land als Canada en de Vereenigde Staten is het noodig allerwege gebouwen op te richten Voor 'gemeentelijken en zendingsarbeid. Ook de talrijke Zondagsscholen, die in Noord-Ainlerik'a als regel van plaatselijke kerken uitgaan, eischen telkens nieuwe gebouwen. Nu kan'men Voor zooiets natuurlijk' allerlei .architecten em'ployeeren, doch de praktische zin onzer Amerikaansche kerkelijke autoriteiten] leidde tot de gedachte, dat het heel wat goedkooper zou zijn, als men eene co-mmissie had, die alle 'kerkengroepen dienen kon met wat wij hier noemen „Standard building plans". Diat wals m'ogelijk, om'dat men allerwege in hoofdzaak dezelfde behoeften had en ongeveer hetzelfde bouwmateriaal gebruiken kon. Een boek'^ 'met bouwplannen van allerlei aard werd vóór enkele jaren uitgegeven. Een nieuw boek is nu zoo goed als gereed. En Voor een veel kleiner bedrag dan anders noodig khnnen de betrokkene partijen nu hare bouwplannen met toebehOoren erlangen. En niet alleen k'ost zulks veel minder geld, maar daar d-e ervaring van allerlei groepen ten dienste staat , aan het geheel, Tklan mten ooik allerlei fouten in het bouwien ontwijken.

Een tweede algemeene commissie houdt zich' bezig met publicatie zakten.

De Amerikaa.n gelooft in de m'aoh't van de pers.

En omi door middel van dag'bladen zoowel als van kerkelijke bladen het publiek op' de hoogte te houden Van-het vooimaam'ste kericelijk gebeuren, bestaat er een persbureau, dat allerlei berichten omtrent den arbeid der kterken verzamelt en geregeld de wereld instuurt door middel van losse blad-en, de zoogenaamde „clipsheets", die gratis gezonden worden aan al de bladen van onze Republiek en Canada. Daardoor is het vooral, dat er zooveel z.g.n. kerkelijk of godsdienstig nieuws te vinden is in de kolommen der „groote pers".

Doch dat is niet de eenige arbeid dezer pubhcatieoommissie. In verband met eene andere organisatie worden er elk jaar leerboeken opgesteld, de zoagenaamde „textboioks", die de talrijke zendingskWngen onzer Amerikaansche christenheid dienen met studieboeken. Zoo werd er verleden jaar in zoo goed lals alle evangelisehe kerken studie gemiaakt van het Negerprobleem in ons land.

Van één leerboek, voor de rijpere jeugd en de vrouwen-zendingsvereenigin-gen, werden bij de zestigduizend exemplaren verkocht. Wij bedoelen „The Trend of the Races" — door een neger geschreven— een doctor in de philosophie. Èen dergelijk boek, bedoeld voor zendingsvereenigingen voor een jonger geslacht, yond eene afname van bij de tweeen-dertig-duizend exemplaren, en een derde boek, voor kinderen bestemd, had een afzet van ongeveer 12.000. Voor 1923 zullen twee of drie boeken dienen om de jeugd van Noord-Amerika te onderrichten in de idealen onzer natie als ©en christenvolk. Het ligt voor de hand, dat eene natie-wijde studie van dezelfde onderwerpen ©en machtigen invloed uit-

oefent op het. formeeren van'de publieke opinie en de eenheid onzer veeltalige natie wordt er door bevorderd, zoowel lals de gemeene belangen van het koninkrijk' Gods.

De beste talenten worden uitgekozen om deze boeken te schrijven. Een sdhaduwzijde van zulke coöperatie is natuurlijk (het feit, dat de bedoelde boeken soms zich te veel moeten bepalen tot algemeenheden. Wij bedoelen, dat men zich moet beperken tot wat algemeen door de evangelische christenheid is aangtenomen.

De leiders der versohillende studiekringen worden verwacht een nieer kerkelijk cachet te drukken op wat die „textbodks" bevatten. Of dat alles echter overal tot zijn recht k'om't, valt met reden te betwijfelen. En daiOrenboven bestaat er gevaar, dat de geest van wat wij in Amerika noemen „New Thieology" invloed uitoefent, zoodat de conservatieve kerkengroepen gehouden zijn om' ten allen tijde een oogje in het zeil te houden.

Een derde commissie houdt zich bezig met het "verschiaffen van evangelische literatuur voor Protestantsche blinden. De Roomsche Kerk' heeft eene groote verzameling van allerlei boeken voor de blinden. Kettersdhte sektien zooals de „Russellites", mjaken zicihl druk mtet de uitgave van werken voor hen.

Het is voor de m'eeste kierkengroepen-echter zoo goed als onmiogelijk om de zoo kostbare boeken voor blinden alléén uit te geven. Dodh waar men samenwerkt ook op dit terrein is biet doenlijk om de duizenden, die het gezicht missen te voorzien van literatuur in evangelisch'en geest opgesteld.

Eene vierde commissie van den Inwendigen Zendingsraad houidt ziclh bezig met allerlei vraagstuik-Iden betreffende Wetten des lands, omtrent t& stamlentiaire besohikkingen. In elk een der 48 staten onzer Unie verschillen die wetten. Voor ééne kerkelijke groep is het veel te kostbaar om op de hoogte te k'om'en en te blijven van de zaak. Doch ook hier fungeert een algemteene commissie op effectieve wijze, miet betrekkelijk' geringe kosten voor de betreffende Kerkengroepen.

Vervolgens noemen wij eene oomtalssie, die zich bezig houdt met dè godsdienstige bewerking van wat wij noemen „migrant group's", d.w.z. groepten van ïnannen en vrouwen, die zioW nu hier en dan daar bevinden om arbeid te verrichten, die verband [houdt met de verschillende jaargetijden. Zoo zijn er duizenden, die hier en daar voor enkele we'k'en of maanden worden samengebracht om fruit in te maken, of viscih Voor Vervoer toe te bereiden, de z.g.n. „, cianneries". In den zomer zijn er duizenden van tmannen, die van het Zuiden onzes groeten lands naar het' Noorden trekken om den oogst binnen te halen op de enorme vlaik'ten van ons Westen. In den winter begeven zich duizenden naar de uitgestrekte bossdhen van onze Noordelijke staten, de z.g.n. , , lumberjack's". Het is eenvoudig ondoenlijk voor één of twee kerkelijke groepen om die sGharen van rondtrekkende arbeiders te bereiken en te volgen met het Evanigelie. Dodh door siamen te Wer'ken kan er heel wat worden gedaan, ook voor deze lieden.

Eene zesde commissie houdt zich' bezig' met het beramen en bevorderen van Wat wij in Amerika noemen „Church Comity", een term, die niet gemakkelijk te vertalen is. 'Wat bedoeld wordt, is eene overeenkomst tot onderlinge verdeeling van kerkelijk arbeidsterrein. Allerlei nieuwe steden en dorpen ontsta, an in ons land van tijd tot tijd. De bevolking ervan is zeer h'eteroigeen wat het gods-. dienstige aangaat. Van Inienige kter'kengroep zijn niet genoeg belijders of aanhangers aanwezig''oni een kerkelijk instituut tot openbaring te brengen. Wat allemans werk' is wordt soms niemands werk in dit opzicht. Wij bedoelen dat in sommige kleinere plaatsen heel igeen inwendige zendingsleeraren komen. Terwijl in andere, grootere en meer belovende plaatsen, allerlei imissionaire predikanten eUcander in de wielen kennen rijden.

En om' nu t'er eenerzijde die verwaarloozing en ter ander er zijde die opeenhoping te voork'omfen, trachten de zendingsleiders zich onder elkander te verstaan om het terrein te verdeelen.

De eene 'plaats wordt dan aangewezen als het arbeidsterrein, b.v. van de Methodisten. De andere van de Presbyterianen enz. Men belooft elkander dan om' geene nieuwe kterk in zulk eene plaats te institu'eeren zoolang de bestaande kerk niet in staat is om zichzelf te onderhouden.

Het is licht te begrijpen, idat dit alles niet steeds goed van stapel loopt zonder frictie. Wiant menschen zijn igeen stukken op een schaakbord, die men naar believen verzetten kan. Doch de nood helpt om' resultaten te erlangen, daar algemeene zendingsdeputaten geen geld zenden naar locaties, die voor een bepaalden tijd zijn toegewezen aan een andere kerkengroep.

Men begrijpt lichtelijk, dat ook hier eene schaduwzijde is, de schladuwzijde, dat beslist kerkelijk beginsel op den achtergrond gedron'gen Wordt, nolens volens.

Dat laatste is de hoofdoorzaak' van h'et feit, dat tusschen de (Hollandsche) Gereformeerde en de Christelijke Gereformeerde Kerken in Noord-Amerika nog igeene „Comity"-regeling getroffen werd.

Ons Hollandsöh volk van Gereformeerden bloede staat te sterk op kerkelijk beginsel om zich ge­ redelijk te onderwerpen aan schikkingen als boven omschreven. Dat zulks in somlnige plaatsen echter ook zijne schaduwzijde heeft, laat zich even licht verstaan. Er is meer dan een dorpje waar twee kerken onzes volks zijn, inet twee predikanten, terwijl het veld best bewerkt kon worden door één Dienaar des Woords...

Op het gebied der zending onder de Indianen echter werkt dit „Comity"-plan op bevredigende wijze. De Roodhuid weet niet genoeg af van den stand der zaken om zich te verzetten. •

Elke kerkengroep ontvangt daardoor eigen terrein waar geen andere kerkelijke zending binnendringt, belbalve, helaas, de Roomteche en enkele sekten zooals de Adventisten, die de „Council" niet willen erkennen. Zoo heeft de Gereformeerde Kerk haar eigen terrein aangewezen onder de Winnebago Indianen en andere stammen, terwijl de Chtistelijke Gereformeerde Kerk' haar zendingsveld heeft onder de Navaho en Zuni Indianen in den staat New Miexioo.

Ook wat het uitgestrekte Alaska aangaat, is gewenisch'te terreinverdeeling, gelijk er, wat zending onder de Mormonen aangaat gepaste samenwerking is, en evenzeer betreffende Immigratie..

Ook in betrekking tot Spaansch' sprekende zending'svelden binnen en buiten Woord-Amerika is er terreinverdeeling. Aan de Zuidelijke Methodisten b.v. is Brazilië gelaten, terwijl de Noordelijke Methodisten hunne zendingskrachten uitzenden naax landen in het Verwaarloosd Werelddeel buiten Brazilië. Doch hiermede bereiken wij de grenzen van een ander terrein, n.l. dat der „Foiieign Missions Conference", of Buitenlandsche Zendingsconferentie, waarvan wij in het begin van Januari eene jaarlijksche samenkomst bijwoonden te Bethlehem, een oude Moravische nederzetting in den Staat Pennsylvania. Ook' daartoe behboren, evenals in het geval van den Inwendigen Zendingsraad zoo goed als alle evangelische kerken in Noord-Amerika, de (Hollandsche) Gereformeerde en Christelijke Gere-, formeerde Kerken insluitend. Wellicht daarover in een later schrijven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen