Het nabije Oosten.

II.

In ons vorig artikel wezen wij op de algemeens beteekenis van het Nabije Oosten, dat zich uitstrekt van Egypte tot Perzië en zelfs Afghanistan. De bevolking is overwegend Mohammedaansch, en aan zending is er onder deze volken en stammen betrekkelijk weinig gedaan.

Hiervoor zijn verschillende oorzaken aan te wijzen. Het was dé heerschende gedachte, dat een Mohammedaan toch onbekeerlijk was, die het krachtig doorzetten tegenhield, maar er waren ook uitwendige hinderpalen, die niet gering moeten worden geacht.

Zonder overdrijving kan worden gezegd, dat het grootste deel van deze landen voor de zending, gesloten gebied was.

Zoo was het b.v. onmogelijk zonder levensgevaar Arabië binnen te dringen. Het was eenvoudig een uitgesloten zaak daar aan zending te doen. En nu is zelfs overwogen geworden, om in Disjedda, , de ha, venstad van Mekka, een Christelijk hospitaial te bouwen. Laat het ook zijn, dat er van dezen bouw niets komt, dan spreekt het overwegen van de mogelijkheid, ja het teramen van verschillende plannen en de poging om ze ten uitvoer te brengen, boekdeelen; daaraan zou eenige jaren geleden niet gedacht zijn, en niet kunnen gedacht zijn.

De Mohammedaansche wereld ligt voor de zending open!

Deze woorden zijn zoo gauw neergeschreven; maax daar is heel wat aan voorafgegaan, voordat dit resultaat kon worden geboekt. En wij moeten zeggen, dat God het gedaan heeft, zij het ook door de dwaasheden van de menschen als middel te gebruiken.

Op de debetzijde van den wereldoorlog staat een zeer groote post, maar op de creditzijd& staat ook wat geschreven. De gevolgen, de ongewilde gevolgen misschien, zijn de geopende toegang tot. den Islam.

In het .artikel van Dr John Mott, daf wij de vorige maal aanhaalden, wordt zeer duidelijk de veranderde situatie geteekend. De verkeersmiddelen, zijn enorm toegenomen; duizenden mijlen spoorweg zijn .aangelegd, en talrijke wegen voor het autoverkeer; zelfs wordt de woestijn Sahara met. auto's doorkruist, en is de aanleg van een spoorbaan begonnen! De afstand van Bagdad naar Damaskus, welke vroeger vele weken reizen vorderde, is nu in 19 uren af te leggen.

Hier hebben wij ook met de politieke constellatie te doen.

Bij het beëindigen van den oorlog werden de verschillende landen zooveel mogelijk onder den invloed der Christelijke mogendheden gebracht; ; deze kregen de dusgenaamde mandaten. Zoo is. aan Frankrijk het mandaat over Syrië toevertrouwd, Engeland heeft het over Palestina, en houdt ook. in Perzië, Mesopotamië, Egypte en Arabië de macht in handen. Dat dit voor de zending van de grootste' beteekenis is, springt in het oog. Wij zullen noggelegenheid hebben hierop te wijzen.

Reeds door den oorlog kwamen tallooze Mohammedanen in directe aanraking met het Christelijke Westen, , al was het ook als soldaat in de talrijke legers. Maar na den oorlog is bet verband gebleven. In toenemend getal trekken mannen en vrouwen van groote inkomens en voorname positie naar Europa; duizenden van studenten zijn van Azië en Afrika naar de Universiteiten in de Christenlanden gegaan. Op de groote Zendingsconferentie te Jerusalem werd verzekerd, dat er

jaarlijks meer Mohammedanen Eiarijs dan Mekka bezopken!

En hierbij blijft het niet.

Ook cultureel ontwaakt de Islamitische wereld. De krant, de boeken, de bioscoop, de schouwburg en honderd andere dingen meer hebben er hun intree gedaan. Wiaar vroeger het zendingsonderwijs op de scholen werd afgewezen, wordt er nu om gebeden. Verstandelijke ontwikkeling wordt begeerd en gezocht.

De positie van de vrouw is totaal veranderd. De sluier is stukgescheurd; bij een huwelijk! wordt er niet meer over haar zonder haar beschikt; zij woont vergaderingen bij; zelfs zijn er vrouwenclubs opgericht; 5, ij Iaat ook haar recht op onderwijs gelden; en in Klein-Azië heeft de ïurksche regeering haar het stemrecht gegeven. Al te maal ongehoorde dingen, die 'in een Mohammedaansch land met revolutie op één lijn kunnen worden gesteld.

Met name wijzen wij echter op de verandering in de Turksche heerschappij. Wjat op dit gebied gebeurd is, is kortweg verbluffend.

Treden wij daartoe in de geschiedenis terug.

Het Osmanische rijk, de heerschappij der Turken, ging over geheel het Nabije Oosten. Bractisch kon deze macht wel niet overal uitgeoefend worden, maar toch erkende de Mohammedaan den sultan van Turkije als zjjn heer. Deze sultan vertegenwoordigde als Kalief te Konstantinopel de wereldlijke macht va.n den Islam. De Kalief bleef voor den Mohammedaan het ideaal van de wereldheerschappij. Het deed hem droomen droomen van een heerlijke toekomst, waarin de Christenmogendheden hadden te buigen onder den Mohammedaanschen schepter.

Dit is voorbij.

In 1922 werd te Angora de sultan a^fgezet door de Nationale Vergadering. De Jong-Turken hebben de macht in handen, een modern-democratische en Westersch-atheïstische partij, ook Kemalisten-ptartiji geheeten, beslist anti-christelijk en agnostisch-bolsjewistisch van karakter.

Wel werd een andere Kalief benoemd, maar uitdrukkelijk werd geconstateerd, dat deze geen wereldlijke functie meer zou bekleeden, doch slechts geestelijke autoriteit bezitten zöu. Daarmee is dus aan de' Mohammedaansche volken het ideaal ontnomen. Voor bet Ban-Islamisme, dat bedoelt de heele wereld, niet te bekeeren, maar aan zich te onderwerpen, is nu het nationalisme in de plaats gekomen. Die Mohammedaansche Egyptenaar b.v. ziet nu niet meer naar een Mohammed, a< ansch wereldrijk uit, doch naar een vriJ! Egypte, en zoo de Arabier naar een vrij Arabië, enz.

Het groote Osmanische Rijk' ligt in twee groote dealen uiteen. En de Turken en de Arabieren treden in deze twee deelen op iden voorgrond.

In het Noordelijke deel hebben de Turken het overwicht; het omvat Anatolië (Klein-Azië); daar hebben de Turken, na uit Europa verdreven te zijn, een rijk gevestigd, sterker dan Turkije ooit geweest is, en de schrik voor de Europeesche mogendheden; ook Perzië, en vervolgens Afghanistan.

In het Zuidelijk deel heeft de Arabier de overhand; het omvat .behalve Arabië Balestina, Iraq, Mesopotamië, en ook Egypte. Engeland heeft hier echter zijn invloedssfeer, en streeft er naar, om tegenover de sterker wordende Turken een nieuw Mohairunedaansch rijk te vormen, met Mekka, Bagdad of Damaskus tot hoofdstad, en dan onder de leiding van Engeland!

Dat dit breken van de ééne Mohammedaansche macht, en het feit, dat een groot deel van deze macht, n.l. het Arabische, onder Engelschen invloed staat, van groot belang is voor de zending, behoeft hier geen nader betoog. Het moet toch tot eere van Engeland gezegd worden, dat het de vrijheid van godsdienst in de Mohammedaiansche landen, waar het invloed heeft, handhaaft en door verdragen ide veiligheid en ook den voorsprong voor het Christendom afdwingt.

Zelfs van Frankrijk kan dit, zijl het óok ten deele, worden gezegd. Het duldt tenminste het uitmoorden der Christenen niet. Het heeft toch het mandaat over Syrië, maar trok zich om verschillerüde redenen uit Noord-Syrië en Silicië terug. Maar daarmee waren deze provincies aaai de Turken prijsgegeven, die dadelijk van de gelegenheid gebruik m.aakten, om 150.000 Armeniërs, die daar een schuilplaats hadden gevonden, te verdrijven en grootendeels te slachten. 'R, eeds de tegenwoordigheid van Frankrijk in Syrië waarborgt de veiligheid voor de Christenen.

Zoo hebben allerlei oorzaken er toe meegewerkt, •om in het Nabije Oosten voor de zending den toegang ïe openen.

En daarvan wordt gebruik gemaakt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen