Situatieteekening: doén zeggen en hérzeggen

In Assen is één keer een samenspreking geweest tusschen onzen kerkeraad en den synodocraitlschen. Door laatstgenoemden werd hoog opgegeven van de haagsche synode; maar onzerzflds Is opgemerkt, dat die synode niets wezenlijks had gedaan, en dat de-heele installatie van 1944 nog recht overeind stond. Tevens zijn onzerzijds tegenover de ongereformeerde vervangingsformule en tegen het ongereformeerde kerkrecht enkele voorloopige opmerkingen gemaakt. Bij het scheiden zou men eens zien, of verdere samenspreking zin had.

Inplaats van nu te weerleggen wat van de zijde van onzen kerkeraad was opgemerkt; en aangevoerd uit de officieele stukken, voor wat het feitenmateriaal betreft, en uit Schrift en belijdenis voor wat de prlncipiëele vragen aangaat, stuurde (ie synodocratische raad haasteltjk een briefje, dat een tweede samenkomst maar niet meer zou gehouden worden.

Grond? Ja, die is een beetje onnaspeurlijk. U moet weten, dat die heele samenspreking niet heelemaal con amore werd aangepakt van synodocratischen kant. Lang geleden (1946) was er al eens een samenspreking ter sprake gekomen. Toen zei onze kerkeraad: best, kom maar. Op basis van Schrift en belijdenis. Maar de synodocratischen kwamen toen niét: men moest argumenten geven en toetsen. Nu probeerde zij het van hun kant weer, maar dan: op basis van de haagsche synode. Neen, zei onze kerkeraad: waarom op die basis? We hebben nog altijd een aanbod liggen, dat ge nooit hebt aangenomen; kom dan eens — los van dat haagsche geval — die oude kansen op de vroeger gestelde basis grijpen. Toen kwam de synodocratische kerkeraad, na enkele vijven en zessen, en wat schoorvoetend. En zoo kwam er één vergadering; en tóen het briefje: uit. De grond? Ik voor mijzelf vermoed: machteloosheid. Ik moet het nog zien, dat de synodocratische dominees, alleen gelaten, op kunnen tegen de onze, ; als er uit de confessie gesproken worden moet. En naar de officieele stukken heengewezen. Terecht zegt de Drentsohe Kb. voor Assen:

De synodocratische kerkeraad, die zo op samenspreking aandrong, blijkt nu het er aan toe kwam, evenals in 1946 weer niet te - willen. Immers nauwelijks heeft hij ons aangehoord, of hij spreekt reeds uit, dat hij in verder spreken geen heil ziet. En reeds eer hij op ons woord antwoordde keerde hij zich weer af. En dit nog wel met het zeggen, dat hij zich daartoe genoopt ziet, omdat er „diepgaande verschillen i.z. de belijdenis naar voren kwamen".

Dit laatste staat er heusch. De synodocratische kerkeraad schrijft officieel: dat op genoemde vergadering duidelijk naar voren zijn gekomen diepgaande verschillen i.z. de belijdenis, met name zoals deze naar voren werden gebracht door Uw Praeses ds H. Bouma.

Daarna doet de kerkeraad nog een beetje forsch, door te verklaren, dat hij wenscht te handhaven de een of andere eenerzijds-anderzijds-tot-zijn-recht-laten-komen-formule; die natuurlijk een verstandig en ook nü nuchter mensch in dit geding geen zier kan schelen, omdat we alleen te maken hebben met de nog steeds opgelegde verplichting (met onherroepen sancties gehandhaafd) dat je nlats mocht ieeren wat niet heelemaal klopte met zestien FORMULES. Die eenerzijds-anderzijds-praterij heeft natuurlijk met de zaak niets uit te staan.

Hoe het zij: momenteel ziet de synodocratische kerkeraad verder geen heil in samenspreking.

Is dat geen pracht-situatieteekening? 'Wees even jezelf, blijf even bij het punt-in-kwestie, laat je even niet wiegelen op de golven van fantasie en mythe, en het wordt weer het oude lied: diepgaande verschillen.

Nu, zouden we zeggen: laat ze dan zóó. Wij voor ons weten vast en zeker, dat u de dingen niet snapt. En ook, dat u ze, als extremisten, en radikalisten. hebt opgelegd.

En, dat u nog geen letter hebt teruggenomen. Wel een gekloofde haar.

Die was ook al te veel, want ook die was in 1944 verboden. Maar voor de rest bleef de zaak bij het oude, vooral de normen van 1944.

Laat nu het onwezenlijk gepraat maar eindigen. En laat het profeteeren, en verder bouwen, weer begjTiTien.

Bewijzen kunnen die synodocratische kerkeraden niet; maar nog wel repeteeren, dat wij ketters zijn. En, natuurlijk, scheurmakers.

De Asser synodocratie DEED onlangs zeggen, dat ds Bos schisma aangesticht heeft, en in 1944 een dwaling zjjns wegs had. Thans HERzegt hij het.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen