Revue 1994 - pagina 9

hebben. Bijvoorbeeld bezuinigingen op de sociale zekerheid. Dat boeit me." Als politiek verslaggeefster interviewt ze dikwijls dezelfde mensen. Ze is afhankelijk van hen, heeft hun 'quotes' nodig. Dus kan ze zich geen conflicten veroorloven. Of wel? "Ik ben niet anders of beleefder wanneer ik met politici praat", antwoordt Henneman. "Ik ben mezelf. Ik ben een flapuit en tamelijk direct. Men weet wat men aan mij heeft. Ik zal niemand belazeren." "De journalistiek gaat ook over vertrouwen", vindt Henneman. "Je communiceert en maakt afspraken met mensen. Als je geheime informatie krijgt, moetje geen embargo's breken. Behalve als dat ethisch niet verantwoord is, dan bespreek je dat met de redactie. Vergeet niet dat ons werk teamwerk is." Dat haar gezicht regelmatig op de televisie verschijnt, levert haar geen problemen op. Ze wordt niet aangeklampt op straat. "Mensen herkennen me soms. Maar ze weten niet precies waarvan. Dan vragen ze of ze me van een feestje kennen. En kijk, zoals onlangs met de verkiezingen was ik vaak op het scherm, dan zie je ze kijken. Maar als je vervolgens een paar maanden niet te zien bent, dan zijn ze je zo weer vergeten. De nieuwslezers worden vaker herkend dan de verslaggevers. Wel zo rustig." Henneman leidt door haar journalistieke baan een onregelmatig leven. "Daar is geen touw aan vast te knopen", grinnikt ze. "Het is hard werken. Soms ga je om acht uur 's ochtends de deur uit en ben je om een uur 's nachts pas thuis. Zoals tijdens de verkiezingen. Daar moetje tegen kunnen. Maar daar staan gelukkig ook korte werkdagen tegenover." Daardoor heeft ze nog tijd over voor haar hobby paardrijden, "ik heb een paard hier in Amsterdam dat moet worden verzorgd en bereden. Ik ben ongeveer vier dagen per week een paar uur aan het rijden. Je bent dan met heel iets anders bezig. Lekker ontspannend."

vrije Universiteit

amsterdam

'Ik ben ee« flapuit en tamelijk direct'

Ze heeft geen flauw idee over de toekomst. Ze doet niet aan carrièreplanning. Maar heeft wei de ambitie een goede 'all round'journalist te worden. "Ik pak aan wat ik op mijn weg tegenkom. Op dit moment ben ik tevreden met mijn journalistieke baan. Maar wellicht wil ik rond mijn veertigste weer iets anders gaan doen. Bij de televisie of wat dan ook. Want ik sluit niet uit dat ik straks kies voor een ander vak. Ik zie wel. Ik ben altijd bezig. En ik doe de dingen graag goed. Ik ben een perfectionist. Lastig voor mezelf èn voor anderen. Maar ik kan ook intens lui zijn. Zoals na de verkiezingen, toen was ik mentaal leeg. Dan zak ik lekker onderuit voor de buis." -^ ^ -^

De

omzwaaier

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen