Revue 1995 - pagina 56
De alumnus Directeur van Amnesty International Nederland Adri Kemps
'Recht en verzoening, dat is belangrijk'
Door Coen van Basten
Maatschappelijke betrokkenheid en organisatie. Dat zijn de 'keywords' die horen bij Adri Kemps (40), directeur van Amnesty International Nederland. Hij studeerde politicologie/ bestuurskunde aan de Vrije Universiteit. Zowel voor, na als tijdens zijn studie had de alumnus al grote belangstelling voor kwesties die speelden in de samenleving. Vrede, milieu en mensenrechten bijvoorbeeld. Het liefst wilde hij deze items koppelen aan zijn behoefte om te organiseren en te managen. En dat is hem gelukt.
Als kind had Kemps geen vastomlijnde ideeën over een bepaald beroep. Organiseren, dat leek hem wel wat. "Tijdens de middelbare schooi, HBS-b, zat ik in de leeriingenraad", vertelt hij in zijn kantoor aan de Amsterdamse Keizersgracht. "Ik herinner me dat we met de raad een grote demonstratie hebben georganiseerd tegen het aanleggen van een militair oefenterrein op de Oirschotse heide, een natuurgebied bij Eindhoven waar ik vandaan kom. Dat was in 1970. Als verkenner kende ik deze heide. Ik was veel met de natuur bezig en de plannen om dit natuurgebied te militariseren stuitten mij dus erg tegen de borst." Bezig zijn met de organisatie van zo'n demonstratie was Kemps op het lijf geschreven. Het liefst zou hij na de middelbare school organisatiekunde hebben gestudeerd. "Die studie bestond niet, dus besloot ik te
2
vrije
Universiteit
amsterdam
kiezen tussen economie en politicologie/ bestuurskunde." Het werd economie aan de Erasmusuniversiteit in Rotterdam. "Bij een econoom kon ik mij meer voorstellen dan bij een politicoloog." Maar na een halfjaar vond Kemps dat de studie economie zich wel erg veel richtte op het bedrijfsleven. Organisatieleer kwam niet erg naar voren. Hij besloot over te stappen op politicologie aan de VU. Geen logische keuze, want van huis uit was Kemps katholiek. "Ik associeerde de VU met vrijheid", lacht Kemps als hij er aan terugdenkt. "Een vrije, niet gebonden universiteit. Net zoals de Vrije Universiteit van Berlijn." Toen hij er achter kwam dat de VU van oorsprong een gereformeerde universiteit is, vond hij dat geen enkel bezwaar. "De religieuze invalshoek beviel me wel. En de VU was overzichtelijk en niet zo massaal als de Erasmusuniversiteit." In 1972 begon hij met zijn studie politicologie/ bestuurskunde aan de VU waar hij, met onderbrekingen, zo'n kleine tien jaar heeft gestudeerd. "Ik heb geen enkele spijt gehad van mijn studiekeus", verklaart Kemps. "En ik heb een leuke tijd gehad aan de VU." Hij was actief bij de sectie buitenland van de studentenbond SRVU. Ook bracht hij veel tijd door bij Mundus, de studentenvereniging die dit jaar haar veertigjarig jubileum viert. In 1976 wilde Kemps naast zijn studie vrijwilligerswerk doen. Hij koos voor Amnesty International. Dat was destijds nog een kleine club terwijl de Nederlandse afdeling van deze mensenrechtenorganisatie vandaag de dag met 1 85.000 leden op Amerika na de grootste afdeling van de wereld is. "Ik organiseerde acties ten behoeve van de mensenrechten in de Sovjetunie en Indonesië." Ook was Kemps betrokken bij de organisatie van een internationaal congres aan de VU over de situatie van de mensenrechten in Iran. Tijdens al deze werkzaamheden stond zijn studie op een laag pitje. Maar uiteindelijk studeerde hij af op de effectiviteit van
Revue
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1995
Revue | 104 Pagina's