Studentenalmanak 1903 - pagina 124

122

Maar nauw nog had ik 't nieuwe pad betreden

Van heiige hartstocht trillend en vol vuur —

Daar gleden reeds mijn wankelende schreden !

Mijn krachten waren broos, zoo kort van duur!

En in vertwijfling lig ik neergebogen,

Geknield. —• Waart gij alleen, mijn ideaal

Slechts met uw licht onttrokken aan mijn oogen!

En hoorde ik in mij niet die schrikbre taal!

O! riep die stem niet in mijn bonzend harte

Bij ied'ren klop zoo luid mijn zonden uit

Van nu, en toen en vroeger! Bange smarte!

Niet eens de loop der zonde zelfs gestuit!

Mocht ik dan slechts mijn leven nogmaals leven,

Nog eenmaal als een onbedorven wicht

Naar al wat lieflijk, goed is, welluidt, streven

In dankbre vreugd. Heer, voor U w aangezicht!

Doch neen! — der zonde angel draag ik mede

, Reeds van het uur van mijn ontvangnis af.

Schenk mij, o God in Christus waren vrede.

U w Zoon, die ook voor mij Zijn Zoenbloed gaf.

Uw Zoon hechtte ook het handschrift mijner zonde

Aan 't kruis; betaalde met Zijn dood mijn straf

Wees, Heiige God, mijn Vader van deez' stonde

Om Zijns wil; schenk 't geloof me als sterke staf.

CHRISTIAN.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen