GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1912 - pagina 155

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1912 - pagina 155

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

FARRAGO 147

niet kennen en nergens elders vermeld vinden, is natuurlijk

geen voldoende grond om of den naam te veranderen in

Christus, óf althans te onderstellen, dat Christus er mede

bedoeld is, wat buitendien geen zin heeft. De naam Chrestus

is, zooals ik reeds zeide, zonder variant overgeleverd in de

handschriften en deze naam was bij Grieken en Romeinen

niet onbekend. Reeds Cicero spreekt in één zijner brieven

van eenen Chrestus (ad fam. 2, 8, i), van wien we ook

niets meer vernemen dan den naam en ook dezen zonder

variant. (Zie de uitgave van Mendelssohn). Wij hebben ons

dus eenvoudig aan den tekst te houden en daar niets in

te lezen wat er niet staat. Suetonius brengt evenmin als

Handel. 18 : 2 de verdrijving der Joden uit Rome door

Claudius met de Christenen of Christus in verband. Hij

zegt niets anders, dan dat een zekere, ons, en misschien

ook hem zelven, overigens onbekende Chrestus tot oproer

aanzette.

T e meer hebben we deze natuurlijke opvatting van de

besproken plaats te volgen, omdat Suetonius de Christenen

onder dezen naam, dus niet vereenzelvigd met de Joden,

wel blijkt te kennen. Immers in het leven van keizer Nero,

cap. lö, zegt hij, dat door dezen zijn ,,afflicti suppliciis

Christiani, genus hominum superstitionis novae ac maleficae".

Hier spreekt hij niet van ludaei en evenmin van Chrestiani;

naar de kritische uitgave van Ihm te oordeelen, hebben

alle handschriften Christiani. De Christenen onderscheidt

hij door het adiectivum novae bij superstitionis uitdrukkelijk

van de Joden. De superstitio ludaeorum was reeds lang

als zoodanig bekend; ongeveer honderd jaren vroeger

noemt Cicero haar eene barbara superstitio (pro Flacco 67);

nieuw kon ze dus in de dagen van Nero te Rome niet

genoemd worden. Met de superstitio nova heeft derhalve

Suetonius de Christelijke religie zeer bepaald onderscheiden

van die der Joden. Dat hij haar malefica noemt, is niet te

verwonderen. De oorzaak van de booze vermoedens, die

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1912

Studentenalmanak | 242 Pagina's

Studentenalmanak 1912 - pagina 155

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1912

Studentenalmanak | 242 Pagina's