GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1925 - pagina 124

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1925 - pagina 124

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

112 KUNST EN KUNSTPROSTITUTIE

openbaring te spreken, ware ongerijmd. Dit is de grootc

misgreep van Schopenhauer en voor een deel ook van von

Härtmann,

En voorwaarde tot kunst nu is die gradueele open-

baring, In de kunst wordt niet slechts het wereldleed ge-

styleerd en aldus overgedragen op de zich realiseerende

idee, In de kunst wordt juist gehaakt naar het volmaakte,

naar den Drijfveer achter dit jammerbestaan.

Juist in de kunst schiet de ziel wieken aan en verlaat

aarde en werkelijkheid om z'n heimwee uit te vieren aan

het Moederhart der eeuwigheid.

En daarom kan ook de kunst niet toe met een ongrijp-

baar iets, met een „het", daarom, juist omdat ze door Hem,

God, wordt geïnspireerd, is de kunst de roep van een een-

zamen, verloren zoon in den donkeren wereldnacht naar

vader, en niet alleen een schreeuw naar het licht, niet

alleen een luisteren naar het onhoorbare.

Neen, de kunst, juist de kunst leeft e n streeft uit en tot

den Persoonlijke, den Eeuwige, zij 't dan vaak nog in

stamelend zuchten, zij 't dan soms nog in zoekend vragen

naar een ik-en-weet-niet-wat.

Dat is alles maar de taal, de klank, de kleur, die de

ziele vindt en nog niet soms vindt voor dien eenen naam,

die 't al vervult, en waarin alles leeft en zich beweegt en

is: God,

De kunst nu is tweeledig, zooals ik zeide. Waar ze eerst

het verlangen naar den Eeuwige en zijn wetenschap uit-

zoekt, daar is ze ook zeker styleering van het wereldleed,

maar vooral is ze toch reeds in beginsel de momenteele

verlossing uit verdriet en de vrijmaking uit de boeien

onzer menschelijkheid.

Daarom worden we tot tranen geroerd als de muziek

een stemme zendt ten hemel en klaagt om verloren geluks-

landen. Maar daarom ook worden onze tranen vreugde-

tranen, als ze dan juicht in bovenaardsche onthevenheid,

als ze een straal van des Eeuwigen zonne mag weerkaat-

sen, daarom voelen we ons in de kunst afgestorven, juist

afgestorven aan deze wereld, met Mahler ,,der Welt

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1925

Studentenalmanak | 176 Pagina's

Studentenalmanak 1925 - pagina 124

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1925

Studentenalmanak | 176 Pagina's