Studentenalmanak 1932 - pagina 118
KERSTLIEDJE,
De wereld sneeuwde dicht,
de wolken gleden open,
een vreemde ster wordt licht
over ons moede loopen,
hoevele eeuwen gingen wij
door dit versomberd land?
wie schuift de duisternis opzij?
wie breekt uiteen de starre wand?
wij kennen zond' en mededoogen,
vreugde en pijn zijn ons vertrouwd,
maar nergens was 't beloofd behoud,
nimmer ontmoetten ons Gods oogen —
het sneeuwen wordt witter en dichter,
een vogel zoekt vergeefs het nest.
wat is er dat ons nu nag rest?
wij hebben niets meer te verrichten
en dood vindt feilloos ons in 't lest —
maar hoor, hoe heel ver klokken, helder
en zingende, over de velden
gaan beven: Christus natus est!
G. K.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1932
Studentenalmanak | 158 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1932
Studentenalmanak | 158 Pagina's