Studentenalmanak 1935 - pagina 136

136 OUTLINE

rondborstige, oprechte, leuke, vlotte, prettige jongen! hoor

je? M a a r , . . , een stoïcijn. Dit zij hier onze slotsom.

Nu slaan wij weer een blaadje om. Weer een gewoon club-

lied. Marschtempo. Da's aardig. Dan kan-je 't buiten zin-

gen, 't Is ook een echte marsch, hoor maar: „Stijgt op, stijgt

op naar Ares top, Gij A-Re-0-Pa-Gie-Ten." Waarom ik

dat zoo gek heb laten drukken? Wel, boven iedere letter-

greep staat een aparte noot gedrukt! Zing dat eens, men

zal hooren dat het aardig klinkt, het kan ook op de wijs

van een gezang.

Dat gaat dus nog al. Maar dan komt er iets dat minder

mooi is; „Hef daar uw glas vol geestdrift op." Dat vind ik

leelijk van jullie; op den Areiopagus, dien Atheenschen heu-

vel, waar je op je gymnasium zeven jaar over hebt zitten

/ zwoegen, daar gaan jullie een biertje drinken! En dan zin-

gen ze nog van „levenslust, die nooit in U wordt uitge-

bluscht." Dat is niet reeël. En dat tweede vers is me veel

te dialectisch; „Wij zijn voor studie en festijn."

Nog één verder; „Lied van Cicero". Gezellig hoor! Ge-

woon-weg maar; dit is het huis van Adriaan, en dit is het

lied van Cicero. Zeker hoor; ik hoop ook; vivat nostra

Cicero. Hè, dit lied ziet er zoo knus uit, alles in Latijn, en

zoo netjes midden op de bladzij gedrukt, 3 kleine cou-

pletjes, en dat „bis" telkens op het eind geeft het geheel

zoo iets gemoedelijks, het deed me denken aan; „daar

kwam een jagers, jagers, jagersman, met een Groen,

Groen, Groen, pakje, pakje an"; „Simus Cicerones, Simus

Cicerones." En al die gekke noten-boel, die hebben jullie

maar weg gelaten hè? Dachten jullie dat het wat kaal zou

staan? Niks hoor, ik vind het wat aardig hoor! Als je nou

eenmaal geen eigen wijs hebt dan zijn die noten toch maar

nonsens. Dat lijkt me nou een kring waar je je echt

gauw thuis voelt, echte gezellige, hartelijke, lieve jongens.

Zoo van „wijn" en „druiven" komt er niet in voor, hè, dat

vind ik echt geruststellend voor de ouders van de jongelui.

Maar amicitia wel, dat moeten ze ook juist hebben, als ze

zoo'n heelen Zondag alleen zitten, en ze zouden uit nieuws-

gierigheid eens naar een verkeerde kerk gaan, dan zijn er

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen