Studentenalmanak 1969 - pagina 133

o.a. de zendingsarbeid. Eenvoudig doordat de zending nu eenmaal niet

in alle stammen tegelijk kon beginnen maar enkele grote stammen als

startplaats koos, waardoor deze 'n niet makkelijk in te halen voorsprong

kregen op de kleinere buurstammen. Daarmee werd de hoogmoed aan de

ene kant, en de afgunst aan de andere, 'n huizenhoog oplaaiend vuur.

Inderdaad 'n zichtbaar bewijs hoe de duivel het evangelie op de voet volgt.

Na de katholieke Portugese missie in Nigeria tussen 15 oo en 1700, en

'n periode van terugval tot de traditionele godsdiensten, kwam in 1845

de protestantse Engelse zending zich in 't zuiden vestigen. Waar-

schijnlijk om redenen van efficiency (taal!) koos men twee grote stammen

uit: in 't westen de Yoruba's, in 't oosten de Ibo's, wat verder land-

inwaarts.

Zending, dat betekende onderwijs (lezen!), ontwikkeling; en kennis is

macht!

Toen dan ook 't Engelse goevernement na 1900 begon met 't aanleggen

van 'n spoorlijn van 't zuidoosten naar 't noorden (Port Harcourt-

Kano), waren het Yoruba's en vooral de meer ondernemende, en in 't

zuidoosten wonende, Ibo's die kapabel genoeg waren om als lagere

administratieve hulpjes op te treden, als opzichters over de ploegen

arbeiders, als tussenpersoon bij 't geven en ontvangen van de (Engelse)

orders.

Naarmate de spoorlijn naar 't noorden vorderde, trokken de Ibo's mee,

eerst zonder vrouwen en kinderen; later kwamen die na en hun kampen

werden volledige lbo nederzettingen van 6 tot wel 20 lemen hutten,

't Duurde niet lang of zij begonnen 't land rondom hun nederzetting te

bebouwen en 'n deel van de opbrengst ervan te verkopen op de markten

van de autochtone bevolking.

Als er 'n stad in de buurt was van de spoorlijn vestigden de Ibo's zich ook

wel daar; hun getal bleef niet beperkt tot spoorwegarbeiders maar ook

handelslieden, admmistratief personeel en schoolonderwijzers trokken

naar 't noorden: de Ibo's zijn intelligent en ondernemend: ze worden wel

eens schertsend de Joden van Nigeria genoemd! En . . . U voelt het na-

tuurlijk al aankomen: de kiemen van de wrijving die tot deze oorlog zou

uitlopen waren hiermee gelegd. Ziehier 'n beschrijving die 'n jonge

Idoma uit Oturkpo van de toestand geeft - ik vertaal hem (Samson Amali)

uit 't Engels:

„De Ibo's kwamen in grote getale toen de spoorweg en de autoweg

klaar waren . . . de markt in Oturkpo was vól lbo handelaars, die toen

stalletjes hadden - in feite hadden ze 't grootste deel van de stalletjes.

De Yoruba's en de Hausa's (dus ook vreemdelingen, B.S.) hadden 'n

paar stalletjes. De plaatselijke bevolking (Idoma's dus, B.S.) had geen

enkel stalletje („The natives had no stalls whatsoever"). Zij verkochten

hun waren in de open lucht, 't Kwam er in feite op neer dat de Oturkpo-

markt 'n Ibomarkt was. De Ibo's brachten Europese goederen op de

markt. Zij hadden de vrachtauto's en onderhielden handelsbetrekkingen

131

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen