Studentenalmanak 1970 - pagina 205

Herwaardering van de dood

Geliefde Broeders en Zusters, jongens en meisjes niet meegerekend.

Wij leven in de tijd van de herwaardering van de dood. Onlangs nog maakte

een vriend van mij, een, helaas, randkerkelijke medicus, mij op dit pro-

bleem attent. Hij zei: "Mijn vroegere broeder (in de Heere, red.), is het je

niet opgevallen, dat de mensen tegenwoordig heel anders doodgaan? ". Ik

zei toen nog: "Amen, inderdaad. De Heilsverwachting is er u i t " . Tussen

twee haakjes van neus en lippen door, merkte ik op en sprak (glimlachend,

red.): "Zouden de mensen daarom tegenwoordig langer leven? Het haalt

toch niets uit als je eerder doodgaat".

Ik zat glad mis volgens mijn vriend, de, helaas, intussen buitenkerkelijke

medicus. "Nee, n e e " , zei hij, "maar het is niet meer h e t oude, vertrouwde

sterven, ze gaan gewoon d o o d " .

Wel broeders en zusters, jongens en meisjes niet meegerekend; dat bedoel-

de ik juist te zeggen, de boodschap van deze morgen laat zich daarom,

(zoals elke goede boodschap, red.) als volgt in drieën splitsen:

1^'^ Is sterven gewoon doodgaan?

2^^ Zo niet, welke van deze twee is de meeste?

3<J^ God zal het openbaren.

1ste j j sterven gewoon doodgaan? Hier heeft de Kerk reeds talloze mil-

lennia over gedacht. De grote kerkvader Augustinus spreekt ergens

reeds over een "lastig probleem". Luther kwam later, gebruikmakend

van het baanbrekende werk van bovengenoemde kerkvader, tot de

conclusie, dat het hier niet gelijke grootheden betreft.

Dit voert ons naar de tweede vraag.

2"^ Welke is de meeste?

Over dit p u n t hebben vele kerkelijke leiders zich het hoofd gebroken,

zo zéér, dat het sommigen de kop kostte. Majir, geleid door den

Geest, hebben ze de knoop door gehakt: Wie dit wilde weten, wilde

als het ware eten van de b o o m der kennis van Goed en Kwaad. En

broeders en zusters, (opgroeiende kinderen natuurlijk niet meegere-

kend), waarschuwend voor de godslasterlijke reclame-kreet: "Snoep

verstandig, eet enz.", wil ik duidelijk stellen onder het m o t t o :

"DOE uw t.v. de deur u i t " : Ieder christen weet, hoe zulke snoepers

te pas komen! ! "

Zo kom ik tot het derde en laatste p u n t :

3de God zal het openbaren! !

Wat een troost, wat één rijkdom! ; om van te gillen, broeders en

zusters! Nóóit kan h e t geloof teveel verwachten. U vindt altijd weer

een antwoord. Dat kan, hoe goed, hoe technisch volmaakt ook, geen

enkele computer! U krijgt uw antwoord nog gratis ook, ik bedoel uit

louter Genade.

Dan kunnen we weer zingen: Neem mijn leven en wat dies meer zij.

Wij zingen staande van gezang 81 AMEN

het eerste en laatste vers.

J.H.B.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen