Vrije Universiteitsblad 1946 - pagina 39

gesteund in de moeilijke taak door de trouw van ons volk. En wat anderzijds de Universiteit voor ons volk, voor de weerbaarheid en voor de trouw daarvan beteekend heeft, behoeft evenmin nader omschreven te worden. Laten we niet verliezen wat als vrucht van de oorlogsjaren mocht worden geoogst. De Vrije Universiteit is gespaard. Het is Gods gunst geweest en wij danken Hem daarvoor. Maar dat legt ons ook nieuwe verantwoordelijkheid op. In onze hand ligt het bestaan van deze Universiteit. God heeft dat zoo gewild. In bepaalHe omstandigheden kan dat wel eens benauwen, als de lasten te zwaar dreigen te worden. Als het leven druk is en de tijd, die voor het V. U.-werk noodig is, bijna niet te vinden.. Dan ons goed bewust zijn de roeping, ons opgelegd en de verantwoordelijkheid, door ons aanvaard. Er is tegenwoordig, bij het almaar duurder worden van de noodzakelijke levensbehoeften, bij sommigen de neiging om de V. U.contributie belangrijk-te verlagen of zelfs op te zeggen. Dat getuigt van verkeerd inzicht en dat wijst op de noodzakelijkheid van huisbezoek. De bijdrage voor de Vrije Universiteit mag niet zijn een van de sluitposten van ons huishoudelijk budget, te verlagen naar dat het uitkomt met de behoeften van ons gezin. De V. U. is geen 'weelde maar een offer. Dat dient ook te blijken in onze houding tegenover haar in financieel opzicht. Als onze uitgaven bij stijgen van prijzen grooter worden, is dat bij de Universiteit ook het geval. Dan moeten haar inkomsten mee omhoog. Alleen dan kan zij bestaan. Hoe werken we voor de V.U. ?

De tijd is weer aangebroken, dat we ons er °P bezinnen wat we in ons correspondentschap voor de V. U. kunnen doen. We komen daarmee nooit klaar. Onze actie is voor meer dan 60 jaar begonnen, ging tot op vandaag door en zal niet .afgesloten worden, zoolang God ons de Vrije Universiteit laat. We hebben, als vertrouwensmenschen van de V. U., als schakel tusschen Universiteit en volk, alle Gereformeerde belijders bij te brengen dat zij een arsenaal hebben en verzorgen moeteh waaruijt zij de wapens in den geestelijken strijd ontvangen. De taak, die wij als medewerkers daarin hebben, is tweeërlei: 1. aan de menschen leeren zien wat de Vrije Universiteit isj 2. hen leeren verstaan hun plicht om mee te dragen door te steunen. Hoe doen we dat? Het spreekt vanzelf, dat ieder op eigen wijze en naar eigen inzicht werkt, binnen het raam van de gestelde regels. Daarin mag geen te groote eenvormigheid zijn. Er moet ook in deze actie eenige lenigheid blijven. Maar dat in het oog houdend, kunnen toch wel enkele dingen genoemd worden: 1. We hebben systematisch te werken. Niet zoo hier en daar een 1743

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen