Vrije Universiteitsblad 1950 - pagina 79

De V.U.-dagen in Middelburg 5 en 6 J u l i 1950 De organisatoren van de V.U.dagen 1950 hadden een niet zo klein risico op zich genomen, met de leden, begunstigers, spaarsters en verdere belangstellenden naar Middelburg te nodigen. E n dat niet in de eerste plaats omdat de Zeeuwse hoofdstad nu niet bepaald, wat men noemt, centraal gelegen is voor het grote deel van ons land, maar veel meer nog om de vergaderruimte waarmee men het zou moeten doen. Een afmijnlokaal voor een wetenschappelijke samenkomst, een eierloods voor de damesvergadering en voor de grote, algemene vergadering een aanvoerloods, waarin dagelijks de met verse groenten en fruit geladen auto's in- en uitrijden. Het was en bleef een experiment, waarvan t o t het laatste ogenblik de uitkomst moeilijk te overzien was. Of eigenlijk toch ook niet. Een Regelingscommissie die het zó aanpakt als de dames en heren in Zeeland deden, is in zichzelf al bijna een belofte van welslagen. De uitkomst lachte alle vragen weg en overtrof elke verwachting. Wie dacht in die fleurige vrouwenvergadering, temidden van groen en bloem en vlaggen, bij die afwisselende klederdracht van de honderden enthousiaste hoofden en spaarsters, aan het feit dat men deze ruimte op andere dagen een loods noemt? En wie herkende op de Donderdag, de eigenlijke, grote dag, in die volle zaal een aanvoerloods ? Een keurig veirsierd podium, perfect werkende geluidversterkers, een organisatie die t o t in de onderdelen verzorgd was, een mensenmenigte als we in geen jaren op V.U.dagen bijeenzagen en die met intense belangStelling het gehele programma volgde. Het was alles goed. Meer dan goed. Met grote dankbaarheid denken wij allen terug aan de V.U.dagen 1950 in het zo zwaar geteisterde, maar zich energiek herstellende Middelburg, onder de hartelijke en nijvere Zeeuwen, die door al hun voorbereidend werk en meer nog door de wijze waarop zij hun bezoekers hebben ontvangen en begroet, hun hartelijke liefde toonden voor het centrifln van calvinistische wetenschapsl)eoefening, voor ook fcun Universiteit. De Wetenschappelijke Samenkomst Het is reeds vele jaren gebruikelijk op den dag die aan de jaarvergadering voorafgaat, twee bijeenkomsten van kleiner formaat te houden. Eén daarvan is de Wetenschappelijke bijeenkomst, waarin dit jaar — de drie en dertigste vergadering onder dezen naam — referaten van Dr L. van der Zanden te Groningen en Prof. Dr R. Hooykaas werden behandeld. De vergadering stond onder leiding van Prof.

Dr G. H. A. Grosheide F . Wzn en had een zeer behoorlijk aantal bezoekers getrokken. ' , Aan het debat over het in druk verschenen — en bij het V.U. bureau nog verkrijgbare — referaat van Dr L. van der Zanden over 'De spits der verzoening' werd door verschillende hooggeleerde heren deelgenomen. Prof. Dr W. H. Gispen vees erop dat in dit referaat een gelukkige verbinding van exegese en dogmatiek gevonden wordt. Wel is hem opgevallen, dat de Schriftgegevens voor het grootste gedeelte uit het Nieuwe Testament zijn genomen. Geen aandacht is b.v. besteed aan wat de Schrift in hoofdstukken over de offeranden biedt. Hij denkt o.a. aan de handeling van de handoplegging in Leviticus. Verder vraagt hij naar de uitlegging, die in het referaat gegeven is van de gelijkenis over de verloren zoon. Prof.'Dr S. U. Zuidema is zeer dankbaar voor de uiteenzetting van de verzoening in de dialectische theologie en van Calvijn's standpunt ten deze. Hij vraagt nadere inlichtingen over de motivering van Gods toorn en betwijfelt of het gevaar van een dubbele praedestinatie door referent wel voldoende afgewend is. Prof. Dr G. BriUenburg Wurth vraagt naar de betekenis van de verzoening, zoals die in de Heidelb. Catechismus Zondagen 5 en 6 wordt gevonden. Als daar geleerd wordt, dat de menselijke natuur aan God moet betalen voor de zonde, is daar dan geen sprake van anselmianisme ? Joh. 1 : 29 zegt dat het Lam Gods de zonde der wereld wegneemt. Komt daar niet een ander element naar voren ? Prof. Dr A\ de Bondt is van mening, dat de stelling over de nijd en wraakzucht van de Godheid in het O.T. niet gelukkig geformuleerd is, vooral niet, omdat deze gezindheid in tegenstelling met de verbondsslniting wordt opgebouwd. Het gaat toch ook in het O.T. om de stilling van Gods toorn. E n de heidense nijd- en wraakgedachte is veel meer een caricatuur van de oorspronkelijke openbaringsinhoud. Prof. Grosheide, die de leiding van de vergadering heeft, vraagt naar de betekenis van het historisch feit en de leer der verzoening. Ligt achter de verzoening niet ook het vraagstuk van eeuwigheid en tijd? Hoe wordt God, de Eeuwige, verzoend door een daad, die in de tijd wordt verricht ? In zijn beantwoording wijst Dr van der Zanden erop, dat hij de gegevens inzake de ofiferdienst üiet heeft behandeld. Zo was er in het O.T. nog veel meer te vinden. Hij zou het zeer waarderen wanneer er over de betekenis van het ofiFer in het O.T. eens een 2125

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen