GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Vrije Universiteitsblad 1965 - pagina 115

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vrije Universiteitsblad 1965 - pagina 115

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

IN MEMORIAM Prof. Dr. A. L JANSE DE JONGE Zaterdag 17 juli j l . bereikte ons het ontstellende bericht dat onze vriend en collega Prof. Dr. A . L. Janse de Jonge plotseling was overleden in zijn vakantieverblijf in Italië. G r o o t was de verslagenheid in de kliniek en in de kring van de collegae van de medische faculteit. Nog kort voor zijn vakantie maakte ik verschillende afspraken met hem in verband met de toekomst. Met de vriendengroet „ t o t ziens" gingen wij uiteen. Deze wens zou niet in vervulling gaan. De Heer riep hem tot Z i c h . O n z e eerste reactie was er een van verbijstering. Dit kon niet waar zijn, dit mocht niet waar zijn. Toen wij dinsdag 20 juli zijn stoffelijk overschot begeleidden naar zijn werkkamer in de Valeriuskliniek werden wij eerst goed met de realiteit van ons verlies geconfronteerd. O p n i e u w vroegen wij ons af. W a a r o m toch? Prof. Janse de Jonge was naar menselijke maatstaven immers nog maar aan het begin van zijn loopbaan. De Heer markeerde het einde van de baan op een voor ons moeilijk te begrijpen punt.

i

Z i j n werk was in onze ogen nog lang niet voltooid. Sedert 1963 had hij de leiding van de Valeriuskliniek als opvolger van Prof. Dr. L. van der Horst. Sinds hetzelfde jaar mocht ik met hem samen de klinische psychiatrie doceren. Daardoor kregen wij een nauwer contact met elkaar. In deze jaren heb ik hem leren waarderen om zijn verdraagzaamheid en zijn humoristische benadering van de problemen. Door deze eigenschappen was hij in staat zijn medemens h e l betrekkelijke van de dingen Ie doen inzien. Deze eigenschappen hebben in grote mate bijgedragen lot de goede sfeer in de kliniek. Z i j n heengaan is daarom een groot verlies voor ons. In de kring van de universiteit is het verlies bijzonder groot. Collega Janse de Jonge had een bijzondere belangstelling voor de geesteswetenschappelijke zijde van de psychiatrie. Uit dien hoofde bewoog hij zich ook op terreinen die raken aan andere geesteswetenschappen, zoals theologie en philosophie. Het wetenschappelijke denken rondom de zieke en gezonde mens vormde de kern van zijn werk. Daarbij liet hij zich leiden door een eerlijke geloofsovertuiging. In zijn publicatie „ w e l e n en geloven omtrent de mens", vinden wij een neerslag van dit wetenschappelijk bezig zijn. Collega Janse de Jonge streefde naar het open gesprek over de vragen die geloof en wetenschap betreffen. Tijdsgebonden opvattingen wist hij zodanig Ie relativeren d a l verstarring van het christelijk denken werd voorkomen, en de werkelijke evangelische waarheid centraal bleef. Hij had een open oog voor de veranderingen in het wetenschappelijk denken en de voortgaande ontwikkeling van de inzichten omtrent de verhouding tussen geloof en wetenschap. Dit kan ik niet beter illustreren dan door een citaat van hem te laten spreken, waar hij schrijft; „ W i j kunnen alleen een zekere tussentijdse balans opmaken en daarbij zien dat van alle kanten bepaalde motieven op gang komen, nu eens aarzelend, dan weer krachtig, nu eens wetenschappelijk goed doordacht, dan weer dilettantistisch van aard, en men kan zich afvragen of het ooit w e l mogelijk zal zijn te komen tot een afgrenzing van een christelijke anlhropologie in die zin dat de mens als beeld Gods in duidelijke trekken of eigenschappen is vast te leggen". Dit citaat getuigt van een grote terughoudendheid en vermaant tot bescheidenheid. Als kerkelijk georganiseerde christenen zijn wij maar al te spoedig geneigd om al te beslist en te zeker te zijn van onze normen en opvallingen. Maar al te vaak wordt hierdoor onrecht aangedaan en de zaak van het koninkrijk Gods geschaad. Laten wij daarom het voorbeeld van de christelijke bescheidenheid en de gelovige aarzeling die uil de werken van collega Janse de Jonge spreken, niet vergeten. De persoon van Prof. Janse de Jonge zullen wij moeten missen. Z i j n woorden zullen ons bijblijven. H e l gemis van zijn persoon treft zijn echtgenote in het bijzonder. M o g e G o d haar de troost geven, die zij zo nodig zal hebben. F. C. Stam.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1965

VU-Blad | 200 Pagina's

Vrije Universiteitsblad 1965 - pagina 115

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1965

VU-Blad | 200 Pagina's