VU Magazine 1972 - pagina 330

Suhrkamp Verlag, 1969; 'Soziologie der Olympischen Spiele' door Ulrike Prokop, Reihe Hauser, 1971; 'Sport und Industriegesellschaft' door Christian Graf von Krockow, Piper, 1972; 'Die vertrimmte Nation oder Sport in rechter Gesellschaft', door Jörg Richter e.a., Rowohlt Taschenbuch 1972.

Absurd De vier leden van de werkgroep Sportkritiek die hun gedachten over het komende feest lieten gaan, verwierpen het om meer dan één reden. Jacques Maas zei het absurd te vinden dat het mogelijk is dat iemand van Noord-Amerika naar Duitsland reist om daar driemaal een kogel twintig meter weg te stoten. 'Dat kan hij ook in Amerika doen. Zolang er geen geld is om een aantal elementaire zaken te organiseren, wordt dat geld ten onrechte aan de Spelen uitgegeven.' Drs. Bart Cram verklaarde zich pessimistisch over mogelijke alternatieven, zolang de sport gevangen blijft in spectaculaire instellingen als de Olympische Spelen. 'In deze samenleving, waar de kloof tussen arm en rijk zo groot is en waar zoveel andere problemen liggen, blijft het altijd een onmenselijke verkwisting.' Hans Boot zei tegen de Spelen te zijn, al was hij zich bewust van de vrijblijvendheid van dat standpunt, want 'daarmee zijn ze niet afgeschaft. Maar aangezien de Spelen functioneren binnen een verwerpelijk maatschappelijk systeem, is het wel waardevol oppositie te bedrijven. Ik wil de kritiek toespitsen op de maatschappelijke functie die de Spelen hebben. Ze fungeren als een gigantische versluiering van de werkelijke problemen. Daarbij suggereren ze een harmonie en een orde die moet aantonen waartoe het kapitalistische systeem in staat is, ondanks de deelneming van Oosteuropese landen'. Hans Schmit voelde zich als sportjournahst in een moeilijke positie staan. SportjoumaHsten krijgen van hun bedrijven geld om naar BraziUë te reizen als een Nederlandse club voor de wereldbeker voetbalt, terwijl er geen geld is om redacteuren te laten rapporteren over martelingen in Braziliaanse gevangenissen. 'Het is een bekend grapje: we gaan pas naar Hanoi wanneer het Nederlands elftal of Ajax daar spelen. Als je je een beetje in de sport gaat verdiepen wordt het steeds moeilijker om er over te schrijven. Voor mij persoonlijk hoeven die Spelen niet. Er zullen ongetwijfeld momenten zijn waarvan je kunt genieten, maar die zouden niet in het kader van de Olympische Spelen moeten staan.' Het eerste thema dat in het gesprek aan de orde kwam was de oorsprong van de moderne Olympische Spelen en de ontwikkelingen sindsdien. Wat wilde baron De Coubertin eigenlijk toen hij in de laatste decennia van de vorige eeuw de antieke Spelen nieuw leven inblies? Schmit: 'De Coubertin kwam uit een zeer rij18

'De Spelen van 1936 in Berlijn werden een nationaal-sociaiistisctie manifestatie, waarover nog altijd met schaamte wordt gesprolcen.'

ke familie waarin veel diplomaten en hoge officieren te vinden waren. Hij groeide op in een periode dat het Frankrijk niet zo best ging. In 1870 hadden de Fransen een oorlog verloren van de Duitsers, en van de drie grote mogendheden in West-Europa was Frankrijk de minste geworden. De Coubertin zocht naar middelen om Frankrijk weer op te stoten. Hij belandde daarbij in Engeland (waar het wel goed ging). Rond 1830 waren hervormingen tot stand gebracht op de Britse kostscholen door Thomas Arnold, die de sport had ingevoerd als middel tot disciplinering. De invloed van Arnold op De Coubertin is enorm geweest. Hij wilde naar Engels voorbeeld de Franse burger disciplineren in het belang van het imperialisme.'

uit de verontrusting dat de maatschappelijke verhouding die hij in stand wilde houden, werd bedreigd. Waarschijnlijk is dat een verontrusting geweest over de groeiende socialistische beweging.' Schmit: 'In 1936 schreef hij: "Er zijn vijftig jaar voorbij gegaan sinds ik in 1886, met voorbijzien aan elk persoonlijk belang, al mijn krachten in dienst stelde van een hervorming op het gebied van de opvoeding, in de overtuiging dat zonder een pedagogische hervorming geen politieke en geen sociale stabiliteit kan worden bereikt. "De drijfkracht van zo'n pedagogische hervorming was voor De Coubertin de sport.'

Elite

Crum: 'De sport werd door hem dus gezien als een neutraal middel tot een niet neutraal doel. Ik vind dat misbraiken van de sport want de sport moet je doen om de sport. Het is doel in zichzelf. Bij de komende Olyffl' pische Spelen wordt de sport geprostitueerd in het belang van de econornie. Er word' dan gezegd dat de Spelen een functie kunnen hebben bij het wegwerken van de stagnatie

Maas: 'We moeten niet vergeten dat De Coubertin deel uitmaakte van de adel, de Franse elite. In die sfeer kwamen de Olympische Spelen van de grond.' Boot: 'Als representant van de heersende klasse formuleerde hij zijn uitgangspunten, die dan later de "Olympische gedachte" werd.

'Neutraal'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen