VU Magazine 1972 - pagina 141

Gemeenten beschuldigen elkaar

Geuje Winters

ieu-comité Nederland 'Dan wordt het tijd dat er wat meer actie-groepen komen,' zei Netty Rosenfeld op een zondagmiddag in het najaar van 1970 een NOS-interviewtje afrondend. Het geval wilde dat juist op dat moment VU-student Geuje Winters (sociologie) vol dadendrang aan de buis zat. Hier moet het begin gelegen hebben van het Milieu-comité Nederland, dat stof heeft doen opwaaien op honderden gemeentelijke instellingen in Nederland met een enquête over de afgifte van hinderwetvergunningen. Het is één van de ruim 200 actiegroepen in Nederland, die wacht hebben betrokken bij het milieu, en één van de vele die ontstonden in kringen van VU-studenten. Een exclusief studentengezelschap is het lUlilieu-comité overigens niet. Vrij spoedig voegde zich bij de zes initiatiefnemers een geëngageerde winkelier de heer Raymond Linhard, die in de Amsterdamse P. C. Hooftstraat een

'Ondervindt men in uw gemeente overlast van bedrijven die gevestigd zijn in andere gemeenten?' Krimpen aan de IJssel: 'Ja, van zandzuiger in Capelle aan de IJssel.' Capelle aan de IJssel: 'Ja, van chemisch bedrijf te Krimpen aan de IJssel.' Het zat er dik in dat een aantal gemeenten beschuldigend met de vinger naar elkaar zou wijzen bij de beantwoording van de vragen, die het Milieu-comité Nederland vorig jaar rondstuurde om enig zicht te krijgen op de praktijk van het verlenen van zogenaamde hinderwetvergunningen. Want ook bij overheden onder elkaar, heeft de ander het altijd gedaan. De vaststelling van dit menselijk trekje in het gedrag der Nederlandse Gemeenten is wellicht een van de aardigste resultaten, die het onderzoek opleverde van het Milieucomité. VU-student Geuje Winters (sociologie): 'Veel gemeenten waren erg terughoudend over de vervuiling in eigen gemeente, maar wél klagen ze allemaal over de vervuiling van andere gemeenten. Het excuus voor het niet hebben van gegevens over eigen verontreiniging is vaak: we beschikken niet over meetapparatuur. En dat is natuurlijk juist. Ze beschikken niet over exacte gegevens. Maar ze beschikken ook niet over exacte gegevens van andere gemeenten en tóch klagen ze er over.' De gemeente Maastricht klaagt over een zinkwitfabriek te Eysden, enige cementfabrieken en mijnbedrijven in de omgeving van Luik, over steenfabrieken in België en de DSM te Beek/Geleen. Gevraagd naar luchten waterverontreiniging en geluidshinder die binnen de gemeente geproduceerd wordt, reageert Maastricht: 'De tot nog toe verzamelde gegevens geven geen reden tot paniek, maar het ligt niet op de weg van het gemeentebestuur om de informaties over de luchtverontreiniging in de openbaarheid te brengen.' Van de 872 door het comité aangeschreven gemeenten hebben er 554 meegedaan aan de enquête. Een zestigtal schreef dat men niet meedeed; de rest liet niets van zich horen. De argwaan is gewettigd dat onder deze laatste categorie de grootste boosdoeners zitten op het vlak van de milieuverontreiniging. Erg boos laat Geuje Winters zich uit over de reactie van Rotterdam. 'Verschrikkelijk. Als je Thomassen hoort voor de televisie.

dan weet hij het allemaal zo goed . . .' De door burgemeester Thomassen ondertekende brief luidt aldus: 'Met verwijzing naar uw circulaire van 2 augustus j.l. doen we u hierbij ter informatie onze antwoorden toekomen op vragen van een aantal raadsleden met betrekking tot hinderwetsaangelegenheden. Zoals u hieruit moge blijken, zijn wij zelfs niet bij machte de leden van de gemeenteraad de gewenste informatie te verschaffen gezien het veelomvattende karakter van de gehele maienc. Inschakeling van het gemeentelijk apparaat om de door u verlangde gegevens te verzamelen zou een te groot deel van de beschikbare mankracht, die ook in onze gemeente schaars is, gedurende lange tijd in beslag nemen.' 'Het gemeentebestuur van Rotterdam is dus zelf niet op de hoogte,' concludeert Geuje Winters. Hij acht het onkundig laten van zelfs de raadsleden niet in overeenstemming met artikel 216 van de Gemeentewet: 'De leden van het college van burgemeester en wethouders zijn, ieder afzonderlijk en tezamen voor het door het college gevoerde bestuur van de huishouding der gemeente, aan de raad verantwoording schuldig, en geven hen te dien aanzien alle verlangde

37

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen