VU Magazine 1972 - pagina 351

Maar ik heb toch begrepen, dat ook naar uw mening het inzicht omtrent de verdachte onder war hem ongunstige omstandigheden wordt verkregen, en het beeld voor degenen die over hem moeten oordelen, onvolledig is door eenzijdigheid. Daar moet je toch iets aan willen doen? Jawel, maar met ons hm'dige strafproces zie ik die mogelijkheden helemaal niet. Ons strafproces is op stukken gebaseerd, in tegenstelling tot het Angelsaksische, wat ik in dat opzicht veel beter vind. De rechter-commissaris is eigenlijk de enige figuur, van wie je zou kunnen veronderstellen, dat hij de verdachte persoonlijk wat beter heeft leren kennen, maar hij maakt dan weer geen deel uit van de rechtbank, die uiteindelijk over de verdachte moet oordelen. Overigens wil ik wel opmerken, dat lang niet iedereen binnen de rechterlijke macht geschikt is voor de rol van rechter-commissaris. Er wordt nauwelijks gelet op aanleg, er wordt geen enkele eis gesteld aan verhoortechniek; de rechtercommissaris stelt zich vaak te lijdelijk op; hij noteert eenvoudig verklaringen zonder verdachten en getuigen op tegenstrijdigheden te wijzen. U zegt, dat de rechters op de openbare zitting teveel afgaan op de inhoud van het dossier, een gesprek op de zitting niet tot stand komt, de verdachte veelal verkrampt is en niet in staat tot het tonen van zijn ware persoonlijkheid. Dat is nogal wat... Vindt u, dat Je onder die omstandigheden eigenlijk wel kunt zeggen, dat aan een verdachte in alle opzichten recht wordt gedaan? Misschien niet, misschien niet. Tenzij je alleen een soort sacraal recht wilt doen, een ritueel gebeuren, waarbij de verdachte als offerdier fungeert. fte houding van verdachte op de zitting, waarop door sommige officieren en rechters zo wordt gelet, wat is die eigenlijk waard? Die houding zegt mij niets, ik zal er met betrekking tot de strafmaat ook nooit rekening mee houden. Met uitzondering van verkeerszaken als iemand in het geheel zijn schuld niet inziet. In uw rede heeft u terloops aangeduid, dat ^en persoonlijkheidsbezoek van de verdachte door reclassering, psycholoog en psychiater niet dwingend zijn voorgeschreven. U zou dat M willen? Ja, omdat je dan in het allereerste stadium van de gevangenhouding iets kunt doen. Dt deel de opvatting van psychiater dr. De Smit dat je in zo'n krisissituatie de ver'lachte nog kunt benaderen, wanneer deze eenmaal in het huis van bewaring zit niet meer.

T e g e n ziekte k u n t U zich niet verzekeren, maar w e l t e g e n de k o s t e n daarvan. Deze k u n n e n b e t r e k k i n g h e b b e n o p ziekenhuis, s a n a t o r i u m , specialist, etc. Een onderlinge z i e k t e k o s t e n verzekeringsinstelling is een b u r c h t v a n zekerheid; d e leden verzekeren elkaar t e g e n de bedoelde k o s t e n en w e i t e g e n een laagst mogelijke p r e m i e (voor een 2B-klasse verzekering t e n b e h o e v e v a n een alleenstaande v r a a g t O H R A f 4 0 4 . - per jaar en aan een gezin m e t 3 o f meer kinderen f 1.391.-). Sla zelf d e eerste paal v o o r U w v e s t i n g en vraag volledige g e g e v e n s - portvrij - aan bij OHRA, antwoordnummer 3 4 4 , Arnhem.

OHRAu.a. ziektekostenverzekering arnhem

m

van patlandtstraat 11a tel. 085-455911 postbus 87

39

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen