VU Magazine 1973 - pagina 566

I/ZI magazine

^^vUFWAe^ v o o r u w gezondheid bestaat niet alleen uit verpleegsters. Ook de specialist, de apotheker, de nnedisch-analist, de huisarts, de chirurg, de annbulance-bestuurder en vele anderen behoren t o t dit team. U kunt zich verzekeren van deze kostbare lijfwacht via een ziektekostenverzekering. Als u deze verzekering sluit bij een onderlinge instelling, zoals OHRA, dan is de premie o o k niet zo hoog. Bovendien hebben de verzekerden een belangrijke inspraak in organisatie, v o o r w a a r d e n en tarieven. O H R A staat bekend o m de snelle afwikkeling van ingediende schadeclainns. Nadere gegevens? Vraag ze aan - zonder postzegel onder: O H R A - A n t w o o r d n u m i m e r 3 4 4 Arnhem.

OHRA u.a. ziektekostenverzekering arnhem

ld

van pailandtstraat 11a tel. 085 - 71 50 00 postbus 87

nuanceerd 'nee'. Ze hadden 'begrip' voor de boosaardigheid van de mens. Ik zeg: boosaardigheid. Ik zeg niet: liefdeloosheid, want wat heeft de zwarte mens aan mijn (desnoods christelijke) liefde als ik hem zijn (gewoonmenselijke) rechten betwist. En daarom zeiden ze 'ja'. Bavinck heeft na '56 in losse artikelen nog wel eens over de apartheid gesproken. Ze zijn door prof. J. v. d. Berg gebundeld en, voorzien van een sympathiek naschrift, uitgegeven onder de titel 'een geheel andere waardemeter'. Het laatste artikel in deze bundel dateert van april '60. In maart van dat jaar heeft dan het bloedbad van Sharpeville (60 a 70 Bantu-mannen en -vrouwen gedood) plaats gehad. Bisschop Ambrose Reeves zal daar een boek over schrijven en daarom het land uitgezet worden. Maar Bavinck houdt zich alleen bezig met de Z.-Afrikaanse plannen tot segregatie van de Universiteiten. Die plannen stemmen hem droevig, en dat is te begrijpen. De blanken willen de zwarten eigen zwarte universiteiten geven, natuurlijk met een plafond dat de blanken wel zullen vaststellen, want er meet onderscheid blijven. Op die Universiteiten kunnen de zwarten dan hun eigen 'cultuur' ontwikkelen. Je zou eerst moeten vragen wat dat eigenlijk voor cultuur is en waarom een zwarte nooit 'blank' kan leren denken of omgekeerd. Maar dat doet B. niet. Hij vraagt ook niet hoe die Geref. Christenen in Z.-A. de nog al dubieuze krijgsdansen e.d. van de Bantu's willen bevorderen omdat dat Bantu-cultuur is, maar de doodgewone Westerse parendans verbieden of zouden willen verbieden want dat is onzedelijk. Hij stelt in één woord 1000 vragen niet die toch eerst beantwoord zouden moeten worden, wil iemand de moed hebben om iemand anders de toegang tot een Universiteit te ontzeggen op grond van diens huidsIcleur. Hij herinnert er alleen aan dat Bantu's 'ook mensen zijn' (a.w. blz. 127). De blanken 'bedoelen het' misschien wel goed, maar: hoe komt het over?' Dat is in heel het artikel de brandende vraag. Maar hoe zou het 'over komen' als een aan de macht gekomen zwarte meerderheid eens besloot, mij, blanke, niet helemaal buiten haar gemeenschap te sluiten omdat ik tenslotte ook een mens ben. En verder moet bij B. de psychologie het doen. Nu ja, blank Z.-A. mag zich ook in geweten wel eens afvragen of het niet 'in sommige opzichten feil is gegaan' (a.w. blz. 123). En dat was het dan. Maar Luthuli en duizenden anderen waren in 1960 al van hun vrijheid beroofd en monddood gemaakt. Bavincks woord had een enorm gezag. Maar was het een ja of een nee? Na 1960 zijn hoogleraren en leerhngen van de V.U., krachtens of in weerwil van dit woord, voortgegaan in Z.-A. het evangelie te bedienen in kerken

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen