VU Magazine 1975 - pagina 367

ULI magazine 13 „ Ook hier noem ik die mensen monddood, die geen recht of moed hebben te spreken, om onbetwistbare rechten, de rechten van de mens. te verdedigen. Mensen die voor hun gezin geen brood hebben, die 's avonds met lege magen gaan slapen, die hun kinderen horen huilen van de honger, zij worden óf meedogenloos en gewelddadig, óf ze vervallen in angst, laten zich gaan. zij worden stom. In comfortabele of zelfs luxueuze huizen kan men ook horen dat iemand zegt: ..Ik heb een verschrikkelijke honger!" Degenen die dat zeggen, hebben blijkbaar geen idee waarover ze praten, beslist hebben zij niet werkelijk honger. Men moet ze zien in de straten, de arme wereld: vrouwen, kinderen, veelalookmannen. daar voorde afvalhopen, waaruit vuilnisemmers het afval wordt gestort. Zijn zij lompenhandelaars? Zij zoeken iets eetbaars, zelfs als hetbedorven is. Zij zoeken wat niet werd gespaard en wat — goed verdeeld— voor allen voldoende zou zijn geweest". Helder Cam ara

DOM HELDER CAMARA

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen