VU Magazine 1975 - pagina 27

weten opzij schoven om mij een plezier te doen. Ik wil niet hebben dat zij mij financieel steunden zonder mentaal achter mij te staan. Ik kan ook niet verwachten dat ze gedurende een halve eeuw opgebouwde principes zomaar overboord zetten. 21 Nee. Ik ontvang zelf de rijksstudietoelage. Het overmaken van kinderbijslaggelden door mijn ouders is nooit en zal nooit m.i. ook niet verbonden w/orden aan voorvk^aarden. 22 Ja, maar geeft geen problemen. 23 Ja, geen problemen in de relatie. (Samengevat: De financiéle afhankelijkheid van de student wordt door 'n drietal reagerende ouders als 'n bezwaar gevoeld en 'n viertal studenten ervaart deze afhankelijkheid als 'n storende factor in de verhouding. Wanneer de verhouding goed is, schept

de afhankelijkheidssituatie in de praktijk nauwelijks problemen. Tegen de verwachtingen van vu-magazine in melden de meeste afhankelijke studenten dat dit punt geen moeilijkheden oplevert. Bij de welzijnswerkers werden somberder geluiden gehoord, maar die krijgen dan ook vooral met probleemgevallen te maken. Typerend is het antwoord van student 20, die vreest dat z'n toelage zal worden ingetrokken wanneer z'n ouders zouden ontdekken dat hij zich 'op sexueel gebied niet als 'n puritein gedroeg'. De VU-welzijnswerkers kennen dit soort situaties. Eens beende een vader na de ontdekking van een samenlevingssituatie regelrecht naar het dichtstbijzijnde bijkantoor van zijn bank om de rekening te blokkeren. Financiële afhankelijkheid blijft een machtsmiddel dat gehanteerd kan worden in conflictsituaties over geheel andere zaken dan geld. Positief laat geen enkele student zich erover uit (begrijpelijk), wèl enkele ouders (bevordert contact, samenbindend).

Vraag 10.Wanneer houdt uw verantwoordelijkheid voor het doen en laten van uw kind op (bijv. wanneer hij_/ zij_gaat trouwen, achttien jaar is, zijn eigen kost verdient, op zichzelf gaat wonen, of op een ander moment)? 51 Meerderjarig en eigen kost verdient 52 Dit is een zwijgende overeenkomst tussen hem en ons. Volledige verantwoordelijkheid houdt op bij huwelijk. Neemt zelf genoeg verantwoording, doch vertelt ons hier over, zodat wij ingelicht zijn en hem eventueel raad kunnen verschaffen. Financiële verantwoording geeft hij niet, tenzij hijzelf hieraan behoefte heeft. 53 In geval van huw/elijk zouden wij ons niet meer verantwoordelijk voelen. Bij een geheel uit de pas lopen zouden we ons ook niet meer verantwoordelijk voelen. Wanneer de eigen kost verdient gaat worden eindigt uiteraard alle verantwoordelijkheid.

zal zijn en ook dan zal woordelijkheidsgevoel blijven. Overigens laat steeds zoveel mogelijk singen nemen.

een zeker verantbij mij aanwezig ik hem reeds nu zelfstandig beslis-

59 We vinden dit een moeilijke vraag. We hopen dat wanneer de kinderen uit huis gaan om te studeren, zij hun eigen verantwoordelijkheid kunnen dragen. Onze opvoeding is daarop gericht geweest 60 We geven zoveel mogelijk. Als hij 't niet wil/kan dan nemen we het terug. Ook soms corrigerend of zo. 61 Als hij zijn eigen kost gaat verdienen, of wanneer studie financiering zodanig wordt dat hij zichzelf kan bedruipen.

54 Bij haar/zijn of mijn dood. 55 Die verantwoordelijkheid zal ophouden zo gauw het kind die zelf kan dragen, d.w.z. wanneer het geestelijk volwassen is en het financieel onafhankelijk is. Er zal een overgangsfase nodig zijn. , 56 Dit is afhankelijk van de aard en het karakter van het kind. Een norm hiervoor valt moeilijk te geven. 57 Zijn eigen kost verdient 58 Niet eerder dan wanneer hij getrouwd

62 Gaat geleidelijk. Je kunt niet zeggen wanneer het helemaal ophoudt Trouwen is wel een belangrijk moment in deze.

zelfstandig wonen en leven en deze verantwoordelijkheid neemt m.i. af naarmate ze ouder worden en er blijk van geven zelfstandigheid aan te kunnen met gezond verstand en oordeel. 66 Wij geven ruimte om spoedig op eigen benen te laten staan, maar wij voelen ons tot nu toe op de achtergrond toch nog verantwoordelijk, doch wij zien dit meer als begeleiding op afstand. Het is meer raad geven dan richting bepalen, leder mens moet een eigen persoonlijkheid ontwikkelen. Als student dient men daarvoor ruimte te krijgen. 67 Gevoelsmatig nooit. Doch als zij trouwt, moeten zij het naar mijn idee samen kunnen redden. Indien nodig kunnen zij op financiële steun rekenen. 68 Na voltooiing van de middelbare schoolopleiding. De keuze, hetzij van doorstuderen, direct gaan werken, trouwen e.d. is zijn verantwoordelijkheid. Het feit, dat ik zijn studie moet betalen, impliceert niet, dat ik hem in een bepaalde richting kan dwingen. 69 Dit gaat geleidelijk - de uiteindelijke verantwoordelijkheid ligt bij de zoon zelf, maar daarom kun je wel bijsturen. Dit was op de middelbare school al zo. 70 Zodra hij zelf kan en wil, d.w.z. zijn eigen kost verdient 71 Geleidelijk afnemend tot 21 jarige leeftijd. Daarna houden ze nog wel rechten (indien ze bv. nog studeren: geldelijke steun) of goede adviezen. Leeftijd meest bepalend! 72 De verantwoordelijkheid wordt steeds minder. In de eerste plaats toen hij op kamers ging. Daarna vooral na z'n 21 jaar en zijn belijdenis doen. 73 De directe verantwoordelijkheid houdt wel op bij het uitwonend gaan studeren, maar je blijft je als ouder indirect toch verantwoordelijk voelen. Vooral als hun gedrag misschien een gevolg zou kunnen zijn van opvoedingsgebreken.

63 Hij heeft een studiebeurs, die in zijn onderhoud grotendeels voorziet. 64 Hij is bijna 22 jaar en wel voor zichzelf verantwoordelijk, maar we kijken toch toe. 65 Financieel blijven wij verantwoordelijk tot zij geheel hun eigen kost kunnen verdienen. Moreel verantwoordelijk voelen wij ons al niet meer ten volle sinds zij 25

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen