VU Magazine 1976 - pagina 236

W} magazine 14

middernacht. Niemand gaat ze allemaal beluisteren. In de Nederlandse delegatie, en waarschijnlijk in alle delegaties, is een soort werkverdeling gemaakt, zo van: ais jullie tweeën vanavond gaan, wil ik volgende week wel. Het is erg vermoeiend, uit die eindeloze stroom van betogen — van de meest kleine landen als Qatar en Benin tot China en Rusland; van het Internationaal Verbond van Vakbewegingen tot aan de boodschap van de Paus — een indruk te vormen van de standpunten over de meest belangrijke agendapunten. Meestal worden in de kranten daags erna wel een aantal essentiële opmerkingen samengevat. Ik tracht van tevoren een keus te maken of direct erna een gedrukte speech te bemachtigen. M'n stapel groeit al aardig, te beginnen met president Marcos van de Filippijnen die op de eerste dag namens de Groep van 77 sprak, Kissinger, de Luxemburger Thorn namens de EEG: de vertegenwoordigers van Canada. Zaïre, China, de Paus, de rede van Lubbers en vele anderen. Door na afloop van een aantal redes te praten met gedelegeerden uit verschillende landen, of journalisten en vertegenwoordigers van de vele zgn. ..non-government" organisations, kun je je hier een redelijk beeld vormen van de standpunten die tn de komende weken uitgangspunt gaan vormen in de onderhandelingsgroepen, die voor elk belangrijk agendapunt zijn samengesteld. Bijiia iedere toespraak begint met ongeveer tien minuten algemeenheden, zoals het betonen van dankbaarheid aan de zeer geëerde President Kenyatta, die gastvrijheid heeft willen verlenen in de zeer mooie hoofdstad van dit prachtige land; de bezorgdheid van de regermg van ieder land over de huidige wereldproblemen, en de goede wil tot het meewerken aan internationale oplossingen etc. De tweede helft bevat meestal of helemaal niets dan algemene vaagheden, of iets minder vage algemeenheden waarin de verschillende punten van de agenda naar voren komen. De grote congreszaal is dikwijls vrijwel leeg; zeer kleine landen, of speeches die aan het eind van de dag gehouden worden, kunnen doorgaans op een zeer mati-

ge belangstelling rekenen. De meest volle zaal tot nu toe heeft Kissinger weten te trekken. Hij was de meest bewaakte, met de meeste zorg omringde persoon van het congres en hij wist de meeste aandacht te trekken; een duivelskunstenaar in het bespelen van de'pers, beschreef een Indiase UNCTAD persvoorlichter me. Het was anders wel opvallend, dat de Philips geluidsapparatuur, (LEB 3011/00 8900 301 10001 made in Holland) die het in de eerste dagen, vooral tijdens het verhaal van Marcos, nogal eens had laten afweten, tijdens het verhaal van Kissinger buitengewoon goed functioneerde. Maar goed, laten wij niet overal de CIA achter zoeken en dit een gewone kommunicatiestoornis noemen. Zijn verschijnen hier en zijn speech heeft zeer wisselende reacties opgeroepen. Voor een groot deel lovend, positief over de aandacht die Amerika eindelijk is gaan schenken aan het Afrikaanse continent, en over zijn voorstel voor het oprichten van een internationale bank voor het ontginnen van grondstoffen; aan de andere kant meer laatdunkend wat meesmuilend over het late tijdstip waarop die aandacht is gekomen. En zeker het Amerikaanse plan voor een grondstofbank. gekoppeld aan een systeem van garanties tegen nationalisaties, is niet overal in goede aarde gevallen. Vooral Cuba gaf een directe felle reactie, maar ook gedelegeerden uit verscheidene andere landen lieten duidelijk merken dat zij weinig op hadden met dit idee. Een Mexicaanse journalist sprak spottend over het plan om nog meer satellieten de lucht in te sturen; en als dan met behulp van ruimtefoto's alle belangrijke minerale reserves op de wereld geïnventariseerd zijn, blijkt opeens dat de landen in de derde wereld zelf geen geld hebben en te dom zijn om die reserves zelf te ontginnen, zodat Amerika met de rest: kapitaal, machines, deskundigheid moet komen om de zaak uit de grond te halen. Daarbij moeten natuurlijk wel garanties bestaan tegen de mogelijkheid dat een land zelf die ontginning ter hand zou willen nemen. Minister Lubbers was wat voorzichtiger; Nederland steunt wel met enkele andere westerse landen, het algemene

grondstoffenplan van de Groep van 77 — dat de Amerikanen geheel vervangen willen door hun plan — maar wil tegelijkertijd de ,,positieve elementen" uit Kissingers rede steunen, zoals hij op een persconferentie omschreef. Vlak na de rede van Lubbers, waarin hij enkele opmerkingen had gemaakt over de noodzaak tot het benutten van het grote reservoir aan „idle resources" in de wereld, bleek dat een van de chauffeurs die ter beschikking staat van de Nederlandse delegatie de opmerking ter harte had genomen en in de tijd dat hij niet behoefde te rijden, maar voor zichzelf als taxi-ondernemer was begonnen. Me dunkt dat dat toch wel van de grote invloed getuigt die een klein land als Nederland op het wereldgebeuren kan uitoefenen.

Kleding Slechts weinig mensen dragen hier enige vorm van nationale kledij; op de tweede dag heb ik hier een aantal Arabische vertegenwoordigers in hun lange gewaden gezien en de gedelegeerde uit Niger heeft een prachtig costuum, maar de grote meerderheid loopt in het uniform van het grijze mannenpak. Enkele vrouwen dragen mooigekleurde lange jurken of sarongs, die bij mij het achterdochtige vermoeden oproepen dat ze wel eens uit Twente afkomstig kunnen zijn. Het mooiste zijn echter de hoofden van de Keniaase schonen, die door een zeer ingenieus systeem van vlechtjes, soms door zwarte touwtjes eromheen tot stijve strengetjes gedraaid, ontzettend mooie kapsels dragen. Het ziet er allemaal eigenlijk uit zoals elke grote conferentie, zoals enkele routiniers in de Nederandse delegatie ook bevestigen. Een van hen, mr. Van der Tak, is naar alle UNCTAD's geweest, en loopt rond met een blik alsof hij het allemaal al een keer gezien heeft. Voor mij is het nog nieuw. Ik vind het best leuk om eens in het Hilton of in het Intercontinental Hotel te lunchen, die samen met het congresgebouw en de ambassades het belangrijkste circuit vormen waarbinnen de delegaties zich van receptie naar receptie naar conferentie bewegen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen