VU Magazine 1976 - pagina 9

m magazine 6

)ttl magazine 7

Suriname en de VU Feest in Paramaribo na de onafhankelijkheid Drie dagen voordat in Suriname de Nederlandse vlag werd gestreken, kwam op de ledenraadvergadering van 22 november van de VU-Vereniging het regionaal verband Friesland met een suggestie: ,,Kan", zo vroeg men zich af, ,,er een werkgroep in het leven worden geroepen, die de mogelijkheid onderzoekt in Suriname een universiteit te stichten die uitgaat van onze Vereniging en die nauwe betrekkingen onderhoudt met onze Amsterdamse vestiging?" De suggestie werd in gestencilde vorm verspreid ondertekend door de ledenraadsleden Tj. Nooitgedacht, S. H. P. De Jong en J. D. Capel. Een toelichting verduidelijkte de bedoeling. „Nu Suriname onafhankelijk is geworden, heeft Nederland er een buitenland bijgekregen. Een buitenland dat ondanks drie eeuwen samengaan met een westers land nog altijd als ontwikkelingsland gekenmerkt moet worden. Daarom is het juist nu nodig dat Nederland Suriname helpt. Ondergetekenden zijn van mening dat ook de VU Suriname van dienst kan zijn en wel op het gebied van wetenschappelijk onderwijs. Een universiteit in Suriname kan als katalysator werken bij de ontwikkeling van de derde wereld in het algemeen en van Suriname in het bijzonder. Een eigen universiteit zal een geweldige stimulans betekenen voor het totale onderwijsbedrijf. Tevens kunnen vanuit deze universiteit nieuwe benaderingen (bij voorbeeld die van Schumacher en Ikoku) van de derdewereldproblematiek in de praktijk getoetst worden. Ook kan Suriname met een eigen universiteit profiteren van onze overvloed aan academisch geschoolden".

nauw betrokken bij Suriname, voordien was hij curator van de Surinaamse Universiteit, die in 1968 door de toenmalige premier Pengel werd geopend. In deze universiteit gingen op de Geneeskundige School, die al vanaf 1882 in het land bestaat en de Rechtshogeschool, die in 1948 startte. Behalve een medische en juridische faculteit heeft de Surinaamse Universiteit binnenkort ook een sociaal-economische faculteit. Vooral met de Leidse Universiteit (medicijnen) als de Universiteit van Amsterdam (rechten) bestaan nauwe betrekkingen. Een van de grootste problemen waarmee men te kampen heeft is het tekort aan docenten. Het novembernummer van „ Overzicht" (informatieblad van de de universitaire bureau's buitenland en de NUFFIC) is geheel gewijd aan het wetenschappelijk onderwijs in Suriname. Duidelijk wordt daaruit dat de Universiteit van Suriname prijs stelt op samenwerking met Nederlandse universiteiten (gast-docenten), maar dat — met name de nieuw te starten sociaal-economische faculteit het éènrichting verkeer met Nederland wil doorbreken door zich te oriënteren op het Latijns-Amerikaanse (vooral Caraïbische) gebied. Voor meer dan één universiteit is uiteraard in Suriname geen plaats. Zelfs is het de vraag of de huidige universiteit wel kan uitgroeien. De ambassadeur van Suriname (tot voor kort gevolmachtigd minister) de heer W. F. van Eer zei in een in ,,Overzicht" afgedrukt interview: ,,Het wordt een belachelijke zaak voor ons, minder dan 400.000 mensen om een volledige universiteit op te zetten: het kost al praktisch te veel om drie j'aculteiten in leven te houden."

„Beste adviseur"

Tientallen Surinamers studeerden in de loop der tijden aan de VU (o.a. de minister van Economische Zaken, mr. Eddy Bruma). Door VU-medewerkers zijn ook diverse onderzoeken gepleegd in Suriname o.a. vanuit het geografisch instituut. Dit voorjaar verschijnt een boek van drs. G. A. de Bruyne over de rol van Paramaribo in Suriname. Vanuit een andere hoek van de VU verrichtte drs. J. de Vries enkele jaren geleden onderzoek naar het bosnegeronderwijs (zie VU-magazine maart '72). Vele zijn de persoonlijke contacten die VUmedewerkers met Suriname onderhouden.

Uit de mondehnge toeüchting van een van de initiatiefnemers, ir. Capel uit Oenkerk, bleek nog dat met name gedacht was aan een rol van de ,, VU-achterban" in dit verband. Uiteraard kon geen der aanwezige bestuurderen van VU en Vereniging prompt iets zeggen over de wenselijkheid of uitvoerbaarheid van het idee. De voorzitter van het College van bestuur ir. K. van Nes nam zich voor over dit onderwerp prof. mr. W. F. de Gaay Fortman te raadplegen. „ Hij zal de beste adviseur zijn". Niet alleen was prof. De Gaay Fortman de laatste jaren als minister

overzicht bestaat niet. Het bleek VU-magazine ook dat de kennis in de ene faculteit gering of soms geheel afwezig is van de contacten die vanuit een andere faculteit met Suriname bestaan.

Wereldwinkel Onopgemerkt is het staatkundig onafhankelijk worden van Suriname niet gebleven in de VU-gebouwen, dankzij de door studenten gedreven VU-V^ereldwinkel. Van 17 tot 22 november was in de hal een in het bijzonder aan de ontwikkelingsproblematiek van Suriname gewijde stand ingericht, waarin lectuur werd aangeboden, o.a. een speciaal voor deze actie geschreven en (op kringlooppapier) gestencild boekje ,,Suriname onafhankelijk". Daarin wordt een radicale ombuiging bepleit van het ontwikkelingsbeleid. Feit is dat ondanks de relatief forse ontwikkelingshulp vanuit Nederland de armoede in Suriname groot is en zelfs toeneemt (de helft van de bevolking leeft onder de armoedegrens). Welvarend werd een kleine elite maar ,,geen Surinamer die ergens ploetert op een stukje grond oni voor zijn eigen gezin net genoeg, maar meestal te weinig bij elkaar te krijgen, heeft ooit een cent van ontwikkelingshulp gehad voor die kleine verbeteringen, die hem werkelijk vooruil zouden helpen". Met name op de kleine Surinaamse boer vestigde de VU-Wereldwinkel de aandacht.

Premier Den Uyl en premier Arron bij het tekenen van het onafhankelijkheidsverdrag

VL-Verenigingssecretaris Kruysse (op de rug gezien) in gesprek met de Friese vertegenwoordigers, die met hel Suriname-voorstel kwamen. V.l.n.r. de heer Tj. Nooitgedacht, ir. J.D. Capel en de heer S. H. P. de Jong

Een nieuw samenwerkingsproject op onderwijsgebied staat op het ogenblik in de startblokken, nl. de stichting in Suriname van een opleidingscentrum voor jeugdtandverzorgsters. VU-hoogleraardr. C. O. Egginkis projectverantwoordelijke. Voor wat betreft de financiering ligt de zaak op het ogenblik bij minister Pronk. Gememoreerd werd in de Verenigingsraad ook dat prof. dr. Stahlie naar Suriname is geweest om te adviseren bij de oprichting van een kinderkliniek. Het initiatief van het regionaal verband Friesland kwam wat onverwacht, vandaar dat de opsomming van de vele contacten tussen de VU en Suriname niet volledig was evenmin als het gemelde in dit artikeltje. Een

Een collectebus stond op de toonbank voor de eerste Surinaamse Lagere Landbouwschool in Lelydorp, een in 1970 door de Surinaamse Landbouwkundige Iwan Wijngaarde gestart projekt. Ook een deel van de opbrengst van de in de VU-Wereldwinkel aangeboden Surinaams houtsnijwerk kwam ten goede aan deze lagere landbouwschool. De VU-Wereldwinkel ondersteunde met deze activiteit de werkgroep Suriname, uilgaande van de Geref, Kerk. Slotervaart; Osdorp, die zich inspant voor deze landbouwersopleiding in Suriname. (Er is twee ton nodig.) Het boekje gaf de VU-Wereldwinkel uit omdat men huiverig was voor louter liefdadige hulp, die niet tegelijk een beeld geeft van de structurele problematiek, die op de achtergrond meespeelt. Een hoofdstukje heet,, Intermediaire technologie, een oplossing?"

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen