GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1979 - pagina 422

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1979 - pagina 422

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

t ^ tnagazine 24

Een ,,Rur' in de Aardappelen 12 november - In de vorige week werd hier ter stede een scène afgespeeld, die als een bijdrage tot het tegenwoordige volksleven de moeite der beschrijving wel waard is. Het feit stond in verband met de aardappelen-beweging en viel voor in dat gedeelte der stad. hetwelk wij gewoon zijn te bestempelen met den naam van ,,de Eilanden". De goede prijs, die namelijk in deze dagen te maken valt voor de Saksische aardappelen, bracht een paar speculatieve Duitschertjes op het denkbeeld, om eenige spoorwegwaggons met dat product te vullen, ze uit het hartje van Duitschland naar Amsterdam te brengen, en ze daar met een klein maar zoet winstje van de hand te zetten. Ze brachten hun koopwaar zelf hier. en reden met de wagens naar de Eilanden. Spoedig was er volk bij elkaar en maakte men queue voor de wagens, waarop de Duitschers met het meten en geld ontvangen handen vol werd hadden. Een stevige Wittenburgsche is aan de beurt. ,.Wa" kost ze'^'" - ,,Drei kwartsjes. ein halb mud." ,,Goed, gooi maar in mijn boezelaar." Dat kleedingstuk is echter voor zulk een zwaren last niet gemaakt. Er springt een band en alle aardappelen rollen over den grond. Het duurde niet lang of de verkoopers werden lastig gevallen door een politieagent. ,,Heb jelui een patent?'' was de vraag. ,,Patent? was patent!" Daar wisten ze natuurlijk niets van. en na lange discussie, waarbij de kooplieden tevergeefs alle mogelijke toenadering aan den dag legden, waren zij genoodzaakt terstond een kelder te huren en hunne ladingen daarin te laten zakken, tot groot genoegen van de Eilandschen. die als mieren in den kelder afdaalden, om met volle manden, zakken en voorschooien weer op te stijgen. De aardappelen-winkeliers in de buurt wenschten hun lastigen concurrenten naar den drommel en een hunner besloot een ouderwetsch

model te baat te nemen om zijn klandizie terug te krijgen, namelijk . . . een omroeper. Weldra klonk nu langs de straten het in geen jaren gehoorde geklingklang van de koperen bekkens: ,,Hoortl burgers, hoort' . . . en dan volgde de mededeeling. dat bij die en die. wonende daar en daar. nummero zooveel en zooveel, puik beste aardappelen te krijgen waren, voor 42 stuivers per mud en 19 cents per maat ,.hem te probeeren". Nieuwe sensatie onder de Eilanders. Maar wat is dat? Daar klinken de bekkens voor de derde maal. Zou er weer een . . .? Hoort, burgers, hoort! bij . . . wonende on-

der nummero . . . in den kelder zijn te koop puik beste aardappelen voor 38 stuivers per mud en 15 centen bij de maat. hem te probeeren." Er was werkelijk een derde zoo stout geweest om den omroeper in zijn dienst te nemen, en het publiek, behalve dat het er zijn voordeel meê deed. amuseerde zich best met die omroepersgeschiedenis. Het schijnt evenwel, dat het geval nog niet geëindigd zal zijn: want een der twee overblufte concurrenten heeft beloofd, een stuk te zullen vertoonen. waar de Eilanders verbaasd van zullen staan. Wij zullen zien. Intusschen, die Duitsers met hun aardappelen hebben heel wat teweeggebracht.

Bruidspaar voorgelicht 22 november - Sedert geruimen tijd reist in Frankrijk de heer Alfred Naquet rond, om verhandelingen te houden voor de invoering der echtscheiding. Onlangs deed hij dit te Tarbes, en het zonderlingste daarbij was, dat een paar

jonggetrouwden, met de bruiloftsgasten van de huwelijksplechtigheid terugkeerende, de lezing tot het einde toe aandachtig bijwoonde, de bruidegon im deftig zwart, de Bruid in haar sierlijk witten tooi.

Barensnood mag wet niet breken 4 November - Voor de arrondissements rechtbank te Middelburg heeft eene vrouw terechtgestaan, die niets anders misdaan had, dan eene buurvrouw tijdens hare bevalling bij te staan. Het baatte niet dat de hulp alleen verleend werd omdat geen geneeskundige hulp te bekomen was. - de wet

eischte vervolging wegens ,,onbevoegde uitoefening van de geneeskunde". Met het oog evenwel op de bijzondere omstandigheden, heeft de rechtbank de schuldige slechts voor den vorm gestraft, door haar eene boete van 50 cents op te leggen."

vindea zekere (;eH«éiig b^ EMIIi OEMHABDT SiHiOF. te BargBteiafart, (Joiat adres). Pro•peetiif gratia. OeneasB 1178. H«t doeltre& feade der Mdthode ig erkend door toekeniag • • a de Koftinklgk Proiwiaolu Kronnorde.

Dr. A. RUTPER is Y H ü t t M t l K S » naar AMSTEBDAM,

Prins Hciidrik-K.ad« by de Scluppersstraat, Xo. 139. (8229)

Vrije Vrouw 14 november - De Amerikaansche bladen hebben dikwijls melding gemaakt van zekere Lucy Lobdell, bijgenaamd de jageres van Log Eddy, die een zeldzaam avontuurlijk leven geleid heeft. Zij is thans te Damascus overleden. In 1851, op zeventienjarigen leeftijd, huwde zij met een schipper uit de vallei van de Delaware. Een jaar daarna werd zij door haar echtgenoot verlaten. Zij nam toen manskleeding aan en ging een zwervend leven in de bosschen leiden. Acht jaar lang hield zij het vol, woonde dan hier dan daar. in de eenzaamste wouden in ellendige hutten, die zij van boomtakken maakte, en vertoonde zich alleen nu en dan in bewoonde streken, om wild en vellen te verkoopen, en zich tegelijkertijd kruid en lood en levensbehoeften aan te schaffen. In 1860 werd zij ziek. en begaf zich toen naar Bethany in Pensylvanië, om zich te laten behandelen. Op haar krankbed schreef zij een uitgebreid werk. waarin zij haar jachtavonturen mededeelde en hoeveel herten, beren, panters, wilde katten en vossen zij geschoten had. Het was haar inmiddels en ook gedurende haar ziekte, altijd gelukt voor een man gehouden te worden: maar tijdens haar verblijf te Bethanu werd het geheim ontdekt, en Lucy Lobdel! moest zich door de vlucht aan mishandeling onttrekken. Zij hervatte haar jagersleven in de bosschen tot in 1877. Toen kocht zij een hoeve bij Damascus, vestigde zich aldaar en is er nu overleden.

Negen studerende dames in Italië 26 november - Negen dames hebben zich dit jaar doen inschrijven, twee te Rome, twee te Bolgnar, een te Napels en een te Padua, Het vorige jaar beliep het getal vrouwelijke studenten slechts vijf.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1979

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1979 - pagina 422

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1979

VU-Magazine | 484 Pagina's