VU Magazine 1980 - pagina 506

Ki MAGAZINE 34 ,,Uw Koninkrijke kome" was het thema van de Wereldzendingskonferenüe die in mei in Melbourne werd gehouden. Maar wat moet men zich bij dat Koninkrijk voorstellen? Welk doel heeft het Koninkrijk van God op het oog? En welke gevolgen moet dat hebben voor de zending? Welke middelen mogen bij

het bevorderen van dat doel worden gebruikt? Dat deze vragen nogal grote meningsverschillen oproepen onder kerken en christenen is opnieuw in Melbourne duidelijk geworden. Maar eenstemmigheid is ook aangetroffen: christenen moeten solidair zijn met de armen.

ze moeten partij kiezen voor de verdrukten en kanslozen. VU-missioloog drs. Jerald D. Gort vertelt daarover iets in dit laatste artikel over ,,Melbourne 1980". Twee eerdere artikelen verschenen in het oktober- en novembernummer van VUMAGAZINE.

Bij alle meningsverschillen ook eenstemmigheid in Melbourne:

Christenen moeten partij kiezen voor verdrukten en kanslozen door Jerald D.Gort Het doel van het Koninkrijk is het volbrengen van de volledige heerschappij van de Koning in heel de wereld: de volstrekte schikking van alle mensen en alle aardse en kosmische machten en strukturen onder Zijn Koningschap en bestuur. Dan zal Christus alles in allen zijn, d.w.z. zal het nieuwe Jeruzalem gesticht zijn, waarin alleen maar nieuw, bevrijd leven is. Daarom is het volbrengen van dit doel identiek aan de bevrijding van de gehele aarde en de mensheid. En dit is een totale bevrijding van de hele mens: niet alleen van zijn lichaam, ook niet alleen van zijn geest of ziel. Dat zou niet eens kunnen. Want, zoals we in Sektie I van Melbourne hebben gezegd, er is niets lichamelijks dat niet te maken heeft met de geest, en niets geestelijks dat niet te maken heeft met het lichaam. Dat doel is God bezig te volbrengen in de wereld; dat is Zijn zending. Het doel van onze zending moet een weerspiegeling zijn van het doel van het Koninkrijk. En omdat God bezig is dit doel hier en nu te volbrengen, omdat het Koninkrijk historisch is, in Jezus Christus al aanwezig is in deze wereld, kan de christelijke zending ook naar dit doel werken. Er is alleen één verschil tussen Gods zending en de onze, maar die is dan ook heel groot: het is God alleen die het koninkrijk kan oprichten, wij kunnen ons slechts daarop richten. Hij volbrengt het, wij mogen het bevorderen. Hoe ziet het doel van onze zending eruit, volgens deze zienswijze, waar over ,,evangelikalen" en ,,oecumenikalen" het eens beginnen te worden?

Het missionaire doel, waarnaar de kerk dient te streven is een samenleving, die ingericht is naar de karakteristieken en bepaald is door de kategorieën van het koninkrijk. De zending moet een samenleving van verzoening en vrede, maar óók gerechtigheid op het oog hebben. Want zo goed als er geen ware gerechtigheid kan bestaan zonder vrede en verzoening, zo kan er ook geen echte vrede en verzoening zijn zonder gerechtigheid. Deze drie hangen onlosmakelijk samen, ze zijn volstrekt wederzijds afhankelijk en bepalend. Dit waren vele kerken en zendingsinstanties lange tijd vergeten, maar ze beginnen het nu gelukkig opnieuw te leren, o.a. door de zwarte en de bevrijdingstheologieën. En dit doel wordt bevorderd en bereikt met de holistische (alle aspekten van het leven omvattende) bevrijding van mensen. Een samenleving zoals boven omschreven, kan alleen door bevrijde mensen gevormd worden. Hoe meer de mensen bevrijd zijn, hoe meer de samenleving op het Rijk Gods zal gaan lijken. Mensen moeten van schuld en zonde worden bevrijd, van eenzaamheid en doelloosheid, van nood, van uitbuiting en onderdrukking. In aansluiting

daarop dient de Kerk hen tot verzoening met God en de medemensen op te roepen, hen tot aansluiting bij de gemeenschap van de dienaren van Christus uit te nodigen, hen diakonaal bij te staan, en bij hun zoeken naar gerechtigheid aanwezig en behulpzaam te zijn. Alle vier deze aspekten behoren daarom tot het wezen van de zendingsdienst der kerk, omdat ze een antwoord geven op de slavernijen van mensen, die een samenleving die zich aan het koninkrijk Gods konformeert en daarop lijkt, in de weg staat. Dit doel van de zending: een samenleving van vrede en gerechtigheid, begint hoe langer hoe meer gemeengoed te worden onder christenen van uiteenlopende signatuur. Maar minder is men het met elkaar eens over de konkretisering ervan. Hoe ziet zo'n samenleving er praktisch-politiek uit? En welke middelen dienen daartoe te worden aangewend? Welke zijn toelaatbaar en welke niet? Deze kwestie was één van de heetste hangijzers in Melbourne, en naar mijn mening ook één van de dringendste vragen voor de missionaire bezinning in de jaren die vóór ons Uggen.

Sjaloom Welke gelaatstrekken heeft een samenleving van sjaloom? Hoe tekent ze zich af? En is er onder de bestaande aardse politieke en ekonomische bestellen één die model voor haar zou kunnen staan? Ligt er al binnen het bestek van één der bestaande ideologieën een blauwdruk voor haar inrich-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen