VU Magazine 1981 - pagina 109

het bestaan van die kernwapens. Nu wijst bij voorbeeld Alva Myrdal (u weet wel, die heeft 12 jaar lang voor Zweden aan ontwapeningsbesprekingen meegedaan) erop dat er sprake is van een volstrekte verwarring tussen de supermachten, een wat zij noemt een bi-polair 2-polig model en zij zegt als je daar iets tegen wil doen, dan zullen alle landen die daartoe in staat zijn en iets in te brengen hebben zich op een globel position, een wereldwijde positie, moeten stellen Ik denk dat Nederland zich zo snel mogelijk bij die landen moet aansluiten. Dat wil dus zeggen, wij geen kerntaken meer, dat zijn toch maar kleintjes en die zijn toch in Amerikaanse handen en onderdeel van een zeer gevaarlijke Amerikaanse strategieën daarbij dan uiteraard een actieve vredespolitiek, die poogt om met zo veel mogelijk andere landen, zoals Bakker ook zegt in Oost en Westen ook in niet gebonden landen te komen tot een tegenmacht, die natuurlijk tenslotte ook bedoeld is om de politiek van de beide supermachten te veranderen. Een aantal voorstellen in ons programmazijn een Oost-en West-Europees veiligheidssysteem, voorstellen de-escalatie, kernwapenvrije zone, uitdunning militair überhaupt, want een van de meest verraderlijke dingen is om te zeggen datje de kernwapens wilt terug dringen en ze dan allemaal te vervangen door conventionele dingen die precies een even harde klap geven en even snel ter plaatse zijn. Als dat kernwapens terugdringen is, dan is het zinloos. Het moet erom gaan om inderdaad de effecten van de wapenwedloop onder de knie te krijgen. Gelukkig is er een publieke opinie groeiende niet alleen in Nederland, dat wordt ons wel eens wijs gemaakt, maar in vele in onsomringende landen, waarbij wij ons hiervoor kunnen aansluiten. En zoals we in 1956 zeiden, wij kwamen toen ook voor socialisme zonder atoombom en dat doen we nu nog.

vu-Mag azine10(1981)3(maart;

Voorzitter Boeker: Het is natuurlijk moeilijk om in drie minuten alles te zeggen, dat is onmogelijk. Vandaar dat nu hier aan de linkerzijde wordt ingegaan op sommige punten die of naar voren zijn gebracht of die in de verkiezingsprogramma's staan. We hebben daarvoor in totaal zo'n half uur uitgetrokken. In de eerste plaats is nu het woord aan Nico Schouten, die met name ingaat op de dingen die in de programma's of in de verhalen van Marcus Bakker naar voren zijn gebracht. Nico Schouten (Stop de Neutronenbom): De heer Terlouw heeft een verhaal ingebracht, waarin hij weesop het gevaar in Europa dat de Bondsrepubliek en Engeland een grotere invloed zullen kunnen uitoefenen op de bewapeningswedloop als wij in Nederland ons te veel afzijdig houden. Nu is steeds het standpunt geweest van de vredesbeweging dat juist de eigen nationale verantwoordelijkheid een grote rol speelt. Ik noem het voorbeeld van onze campagne tegen de Neutronenbom. Dat heeft geleid ot uitstel van de beslissing over de produktie, in ieder geval over de plaatsing ook in de Verenigde Staten. En zij heeft ertoe geleid dat ook niet als antwoord in de Sovjet-Unie de neutronenbom is geproduceerd. Ik zou het toch kunnen aanprijzen als een duidelijk voorbeeld van het feit dat een belangrijke concrete stap in Nederland, mede gebaseerd op een massale beweging, een grote invloed kan hebben op de hele besluitvorming over de wapenwedloop. In dat kader is mij niet duidelijk waarom dan de positie van de Bondsrepubliek, u noemt ook Engeland , dan als gevaarlijk zal moeten worden onderkend. Ook in die landen zijn grote bewegingen in opmars. En we hebben ons destijds mijns inziens in de luren laten leggen met het argument dat de rol van West-Duitsland ons dwingt ook kerntaken op ons te nemen. Ik zou er nader toelichting van willen hebben.

VU-Auia 20ianuart1981

omdat het tegenstrijdig is met onze ervaring van aktie. Terlouw (D '66): Uw aktie „Stop de Neutronenbom" was ook de onze. We hebben ons daartegen krachtig verzet en niet zonder succes in het parlement. De neutronenbom, maar dat hoef ik u niet ujt te leggen, is een drempelverlagend wapen, een heel gevaarlijk wapen. We zitten konsekwent op die lijn door ook te pleiten voor het afschaffen van allerlei gevechtswapens, nucleaire gevechtswapens. Ik denk dat dat een begaanbare weg is. Hetgaat natuurlijk een aanzienlijke stap verder als je tegen de Verenigde Staten, de Bondsrepubliek en Engeland zegt: laten wij maar eenzijdig alle kernwapens afschaffen. Ik dacht trouwens dat de vredesbeweging ook niet een eenzijdige ontwapening verantwoord acht. Het is nu eenmaal zo dat we leven in een afschikkingsevenwicht en het afschaffen van alle kernwapens (en het verwijderen van kernwapens uit Nederland zou daarvan de voorloper moeten zijn) gaat zoveel verder, dat naar mijn vaste overtuiging — kijk naar wat minister Apel uit West-Duitsland pas geleden nog heeft gezegd — dat dit, denk ik, zou leiden tot een afschrijven van Nederland. Tot een zeggen: wat Nederland te vertellen heeft, interesseert ons niet meer, terwijl een gematigde stap —geen neutronenbom — wel z'n effecten had. Het is een kwestie van taxatie natuurlijk. Ik wil ook niet uitsluiten dat het nou zou kunnen werken. Alleen onze taxatie is dat het jezelf alleen maar volstrekt isoleert, datje niet meer au serieux wordt genomen en dat je buiten de tjesprekingen blijft. Als dat zo is, dan schiet je er bitter weinig mee op, dan kom je in een positie zoals Denemarken. Dat willen we niet. We willen liever wezenlijk invloed in het Bondgenootschap houden om het Bondgenootschap tot eenzijdige stappen te brengen, verantwoorde eenzijdige stappen. Wij taxeren dat dat een

Kernwapens

99

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen