VU Magazine 1983 - pagina 129

sie is van het Europese vooruitgangsgeloof. Het is dit ,,Verlichtings"-denken waartegen ooit de antirevolutionaire richting zich heeft verzet. Ook punt 3 trapt overigens een open deur in. Waarom toch? Met punt 4 kan ik al helemaal niets aanvangen. Is het denigrerend te spreken van de ,.zogenaamde" christendemocratie? Zij wordt toch zo genoemd? En zou er over het verschil (niet tussen ,,socialisme" en christendemocratie, op welke toer Van Doorn mij om onbegrijpelijke redenen wil hebben) maar tussen ,,antirevolutionair" (dat deels vergeten, deels verboden woord) en ,,christendemocratisch" niet een boek te schrijven zijn? Ik verwijs Van Doorn naar wat ik schreef over deze plotselinge intrede van het woord ,.democratie" in VUMagazines/an september jl., p. 286. Punt 5 begint al weer met een ,,volgens Haan". In feite gaat het om een constatering uit het CDA-tijdschrift. Wie de heer Van Doorn in dit punt

f Vn]e Ijniversiteii en Samenleving

cursus

verder aanspreekt weet ik niet. Punt 6 zou de kern moeten raken, maar Van Doorn is daar niet op uit. De vraag is niet wat wij tegen kernwoorden hebben, maar in hoeverre zij als alibi fungeren. Hier ligt m.i. het fundamentele (theologische) verschil tussen de (katholieke en gereformeerde) christendemocratie en het traditionele reformatorische denken. Laat ik het zo zeggen: wat is de plaats die een partij die zichzelf een ,,appèl" noemt, laat aan het Appèl óp die partij? Want een appèl komt per definitie van buiten het milieu. In punt 7 bestrijdt Van Doorn alweer een windmolen. Hij heeft kritiek gelezen overeen partij, geen beschouwing over ideologie. Die partij wil hij nu verdedigen door de veronderstelde kritikus uit te maken voor,,socialist": en verder ontwikkelt het betoog zich als te voren. In het slot blijkt het misverstand volkomen: de vraag is niet of de uitspraken — en het martelaarschap — van kerken in de Derde We-

reld veel invloed hebben op de politieke machthebbers daar, maar op de ,,christendemocratie" hierl Hef probleem is ernstiger dan Van Doorn kan zien doordat hij alles terug brengt tot subjectieve gevoelens, vernauwingen en wat dies meer zij: niet de aanspreekbaarheid van christendemocratische of liberale personen wordt door mij in twijfel getrokken, maar wel de aanspreekbaarheid van het ,,socialisme"(want daar wil Van Doorn mij natuurlijk hebben) betreft: ook hier, als gezegd, drukt het lood en het ijzer zwaar. De bedoeling van een column is m.i. dat die uitnodigt tot reflectie. De subjectiviteit van de scribent speelt een zeer grote rol, gegeven de aard van dit literatuurgenre. De reacties kunnen dus uitgebreid zijn en volkomen tegengesteld. Maar er is een grens aan wat men ,,tussen de regels door" mag menen te lezen, niet kwantitatief, maar wel kwalitatief. R.L. Haan

JoodsAmerikaanse

bin Saul Bellow. Deze schrijver, die in 1976 de Nobel Prijs voor de literatuur ontving, wordt algemeen beschouwd ais de belangrijkste hedendaagse Amerikaanse auteur. De lezing begint met een kort overzicht van het leven en de publikaties van Bellow, gevolgd door een bespreking van enkele Joodse elementen in zijn werk ais geheel en in zijn roman Herzog in het bijzonder. en het begin van de 20e eeuw kwamen Aan de hand van Herzog wordt Belveel Duitse en vervolgens Oosteuro-. low's werk vervolgens beoordeeld op pese Joden om deze laatste reden de zijn relevantie tot het lot van de moderVerenigde Staten binnen, en bouwden ne mens in het algemeen. Ten slotte daarna, gedurende de laatste drie gezal in het kort verwezen worden naar neraties, een duidelijke culturele aanhet verband tussen het werk van Belwezigheid op in hun nieuwe vaderlow en de Amerikaanse literaire tradiland. tie. Hun speciale bijdrage tot de AmeriProf. Fry neemt de 4e avond weer voor kaanse cultuur vormt een niet weg te zijn rekening. Het gaat dan over het denken onderdeel van de hedendaag- boek „My Name is Asher Lev" van se Amerikaanse literatuur, wij denken Chaim Potak. Beschreven wordt daardaarbij aan Saul Bellow, Philip Roth en in een fundamentele,,North American vele anderen. experience", namelijk die van ,,ameriOp de tweede avond behandelt dr. P. kanisatie". Dat is het proces waarbij J. de Voogd het werk van de in 1904 in een lid van een' ethnische minderPolen geboren schrijver Isaac Basheheidsgroep zich geleidelijk van de vis Singer, met speciale aandacht voor structuur en de waarden van zijn immizijn recente in het Nederlands vertaalgrantenverleden distantieert om deel de roman Shosha. te gaan uitmaken van de Amerikaanse Singer, die in 1935 naar de Verenigde cultuur en samenleving. Dit is nooit Staten emigreerde, schrijft al zijn werk een gemakkelijk proces, en wanneer (romans, verhalen, toneelstukken, dit gepaard gaat met sterke religieuze vertalingen) in het Jiddisch dat dan factoren zoals het geval is met Asher weer in het Engels wordt vertaald door Lev, dan is dit vrijwel altijd moeilijk anderen. Zijn invloed op Saul Bellow succesvol te bereiken. Deze roman en Bernard Malamud is groot, en hij handelt uitvoerig over zo'n oriëntawordt wel de laatste der grote schrij- tieverandering en uiteindelijke loyalivers in het Jiddisch genoemd. teit, met veel pijn wordt Asher ten slotDe derde avond behandelt Derek Ru- te een Joodse Amerikaan.

literatuur

tn april begint op drie plaatsen (Amsterdam, Utrecht en Zwolle) een zeer interessante VUSA-cursus van vier avonden over Joods-Amerikaanse literatuur, die verzorgd wordt door de subfaculteit Engels. Medewerkers zijn prof. dr. A. J. Fry, dr. P. J. de Voogd en Derek Rubin. Het cursusgeld bedraagt ƒ 25,- (studenten ƒ 15,-). In Amsterdam wordt de cursus gegeven op de volgende maandagavonden: 11,18 en 25 april en 2 mei. In Utrecht op de volgende data: 18 en 25 april en 2 en 9 mei. In Zwolle ten slotte is de cursus te volgen op 25 april, 2,9 en 16 mei. Een uitvoerige folder met opgaveformulier kan aangevraagd worden bij het VUSA-centrum, tel. (020) 5 48 26 74 (b.g.g. (020) 5 48 3713), postbus 7161,1007 MC Amsterdam. Het ontstaan van de Joods-Amerikaanse literatuur wordt op de I e avond behandeld door prof. Fry. Europeanen emigreerden om verscheidene redenen naar Amerika, niet in de laatste plaats om aan godsdienstvervolging te ontkomen in hun eigen land. Aan het einde van de 19e

119

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen