VU Magazine 1984 - pagina 39

1 , — ^

ik ga elke wee]^ iiet gra$ maaien "h^ oma!

rader, ik

itee. den. Ze zeggen wel, in verband met dit soort zaken en ook in verband met protesten, demonstraties, acties en zo, dat daarmee de democratie in gevaar komt. Maar eigenlijk is dat heel raar, omdat de mensen juist steeds mondiger worden. De democratie staat op 't ogenblik wel heel erg onder druk, maar de democratie gaat echt niet verloren. Ik denk dat mensen wel weten dat democratie nodig is, maar dat ze zoeken naar zo ver mogelijke grenzen. Misschien gaat de politiek soms zelf wel te ver, door te weinig gehoor te geven aan acties. Maar dat merken ze dan ook wel. Verrechtsing? Als je dat concentreert op de Centrumpartij, dan ben ik daar niet zo bang voor, nee. Ik denk dat de democratie sterk genoeg is om dat op te vangen. Mijn drijfveer? 't Geloof, of een hooggestemd ideaal, daar doe ik niet zo veel mee. Voor mij heeft 't veel

meer met ambitie te maken. Ik heb heel duidelijk de wil om verder te komen. Ik studeer niet met 't gevoel dat ik 't dan later beter kan maken voor alle mensen of zo. Dat is voor mij te hoog gegrepen, ik vind dat zo'n hoogmoedig streven. Maar 't is natuurlijk betrekkelijk veilig om te zeggen dat je 't vanuit ambitie doet. Je doet 't alleen maar voor jezelf. Mijn ambitie gaat ook weer niet zo ver, dat ik dag en nacht aan 't studeren ben; zo'n carrière-freak ben ik nou ook weer niet. Maar wat niet is kan komen! (lacht) Als ik een wens mag doen, doe ik een wens voor ons allemaal, omdat dat mij ook beter maakt: een zodanige ontwapening dat de oorlogsdreiging verdwijnt. Een beetje meer vertrouwen in elkaar kunnen we allemaal goed gebruiken. En voor mezelf: dat ik naast mijn studie niet de aandacht verlies voor andere dingen, zoals creativiteit, emoties, zeg maar: de meer gevoelige dingen in het leven." D

„In m'n achterfioofcl zit de gedachte: ik wil iets voor de menslieid iieteicenen" Met milieuproblemen kom ik in mijn scheikundestudie heel duideijk in aanraking. In één van de eerste Cees, 20 jaar, derdejaars scheikunde, gereformeerd, colleges zei de hoogleraar: ,,ln jullie tijd zul je wel korfbalfanaat, leest veel. is lid van CDJA, maar zou processen moeten ontwikkelen om zo weinig mogenu PvdA of Jan Nico Scholten stemmen. Lid van de lijk grondstoffen te gebruiken en zo min mogelijk studentenvereniging VCSA. energie."

f

,,Bij het woord toekomst denkt iedereen natuurlijk meteen aan de rakettenkwestie. Persoonlijk heb ik niet zo'n negatief toekomstbeeld. Het kan natuurlijk altijd fout gaan, maar je kunt er niks van zeggen. Ik denk niet dat het tussen de grootmachten mis zal gaan, maar dat er veel kleine oorlogshaarden zullen ontstaan. Door de hele mensheid heen is ten slotte al oorlog gevoerd, dus ik neem aan dat het nog wel eens zal gebeuren. Ik hoop het niet en verwacht dat ze zo verstandig zijn het niet te doen. Werkgelegenheid. Ja, dat speelt ook een grote rol. Daar denk je best wel eens aan. Hoe zal het later gaan, heb ik dan een baan en kan ik in mijn eigen onderhoud voorzien. Dat zet je wel aan het denken. Zeker als je andere mensen hoort zeggen ,,nou, als ik van jullie generatie was zou ik het niet meer zien zitten". Ik probeer mezelf nu zoveel mogelijk geschikt te maken voor de arbeidsmarkt door in mijn vrije tijd wat bij te leren.

VU-Magazine13(1984)1 januari 1984

Hoop dat er iets zal veranderen? Nou, in ieder geval probeer ik er zelf wat aan te doen door bij voorbeeld mijn mening te geven over de rakettenkwestie. Ik zou het, ondanks dat ik CDA stemde, een slechte zaak vinden als de raketten in Nederland geplaatst zouden worden, zeker op een moment dat de Russen weglopen van de onderhandelingstafel. De beste manier is nog steeds om gewoon door te praten. Overigens zie ik een oorlog tussen de twee grootmachten nog niet zo snel uitbreken. Ik denk meer aan landen in de derde wereld die op een gegeven moment een atoombom krijgen en daar gekke dingen mee doen, zoals India en Argentinië. Je ziet aan de Falklands hoe dat kan escaleren. Of de grootmachten jaan zich met oorlogen als die tussen Irak en Iran oemoeien. Mijn hoop heb ik min of meer gevestigd op de redelijkheid van de mens. Daar is nu weliswaar niet zoveel aanleiding toe, maar misschien dat ze het wat kunnen rekken. Je ziet de vredesbeweging van nu wel duide25

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen